مسأله 157 - بعد از وضو يا غسل رطوبت مشتبه ببيند و شك دارد كه استبرا از منى يا بول كرده مطلقا نجس است و ناقض وضو و غسل است .
مسأله 158 - هر گاه محدث شك دارد كه حدث سر زده يا نه ، با وضو است و اگر يقين در وضو و حدث هر دو دارد و شك در تقديم هر يك دارد ، محدث است .
مسأله 159 - وضويى كه از براى رفع [1] حدث باشد مثلا به جهت زيارت يا تلاوت قرآن يا بودن بر طهارت و غير اينها نماز مىتوان كرد به آن وضو ، چه واجبى و چه سنتى .
مسأله 160 - هر گاه در بين غسل حدث اصغر سر بزند غسل [2] را تمام كند [3] وضو بسازد از براى عبادتش و احوط [4] اعاده غسل است ، قبل از وضو .
مسأله 161 - هر گاه شخص قصد تمام دادن اجرت حمامى را به قسم متعارف ندارد و علم به رضا بودن او هم ندارد و غسل كند ، غسلش باطل است ، اگر چه بعد هم او را راضى كند .
مسأله 162 - جبيره در موضع مسح هم مثل موضع غسل است بلى با رطوبت دست بايد مسح كرد به خلاف غسل كه لازم نيست به رطوبت دست باشد بلكه مىشود دست را مثل جزو صحيح بر آن كشيد و مىشود به آب جديد بمالد .
مسأله 163 - خون جروح و قروح كه نتوان شست اطرافش كه پاك است به جهت وضو يا غسل بشويد و چيز پاكى بر روى آن بگذارد و مسح كند و احتياطا تيمم هم بكند و نماز كند .
مسأله 164 - هر گاه آب تا سينه [5] شخص باشد ، مثلا نيت غسل كند و زير آب

[1] - ( صدر ) احتياط در آن گذشت . [ حاشيهء مسألهء 153 ]
[2] ( خراسانى ) تمام كردن و اعاده لازم نيست ، بلكه كفايت است استيناف نمودن به قصد آن كه تمام غسل باشد يا اتمام غسل سابق .
[3] ( صدر ) با اعاده نمودن غسل راهى از براى اتمام به نظر نمىرسد .
[4] ( ميرزا ) اين احتياط ترك نشود . ( يزدى ) واجب نيست .
[5] ( يزدى ) در زير آب هم اگر خود را حركت دهد كفايت مىكند .

63