رود كفايت مىكند در غسل .
مسأله 165 - هر گاه شخص نذر كند كه صد صلوات بفرستد با طهارت ، پس آن وضو را به نيّت نذر واجب بسازد ، هر نماز واجب و هر عبادت ديگر را به آن وضو مىتواند كرد .
مسأله 166 - هر گاه شخص نمىدانست كه قدرى باطن دماغ را به جهت مقدّمه بايد شست و زمان گذشته را نمىداند كه شسته شده باطن دماغ يا نه ، وضو و عبادت گذشته اش صحيح است .
مسأله 167 - هر گاه رطوبت كف دست كفايت نكند مسح را ، از موضع [1] ديگر از وضو بگيرد رطوبت را و مسح كند و سر گرفتن وضو لازم نيست . [2] مسأله 168 - پيش از وقت ، وضوى تهيّأ [3] مستحب است هر گاه بداند كه اگر تأخير كند نماز در اول وقت از او فوت مىشود و اگر صبر كند بعد از دخول وقت وضو بسازد احوط است .
مسأله 169 - هر گاه سهوا شخص به آب غصبى وضو بسازد ، صحيح است ، بلى قيمت آب بر ذمّه اش تعلَّق مىگيرد .
مسأله 170 - استنجاء به سنگ و شبه آن بايد عددش سه [4] باشد و هر گاه از سه بر طرف نشد ، زياد كند تا بر طرف شود .
مسأله 171 - خون بواسير اگر مشقت [5] در تطهيرش باشد عفو است ، مثل قروح و جروح .
مسأله 172 - شخص بعد از وضو يا غسل مانعى در بدن ديد و شك دارد كه

[1] - ( شيرازى ) احوط تقديم گرفتن از وجه است .
[2] ( ميرزا ) اگر تقصير موجب وفا كردن نباشد . ( يزدى ) مطلقا لازم نيست .
[3] ( صدر ) در استحباب وضو از براى تهيّأ اشكال است . ( يزدى ) احوط قصد كردن بر طهارت است .
[4] ( يزدى ) اقوى كفايت ذو الجهات است .
[5] ( يزدى ) يعنى مشقّت نوعى .

64