مسأله 153 - هر گاه شخص متصل بولش مىچكد ، از براى هر نماز وضو بسازد و به تعجيل مشغول نماز بشود و واجب است حفظ كند خود را به چيزى مثل كيسه ، مثلا كه تجاوز نكند بول او از آن كيسه به جاى ديگر و از براى هر نماز بدل كردن آن لازم نيست ، اگر چه احوط است و هر گاه در وقت معيّنى قطع مىشود بولش ، نماز را در آن وقت به جا آورد و اگر اقلّ [1] واجب نماز هم ممكن شود يك نماز كند به اقل واجب [2] و بعد يك نماز ديگر كند احتياطا و هر جا كه بول خارج شود وضو [3] بسازد و از همان جا بگيرد و تمام كند اگر موجب عسر و حرج نشود و همچنين است مبطون [4] در اين حكم .
مسأله 154 - آبى كه نمك داخل در آن كنند مثل آب شور است مىتوان رفع حدث و خبث هر دو به آن كرد ، مادامى كه از اطلاق بيرون نرود .
مسأله 155 - غسل جنابت كفايت از غسل جمعه هم مىكند نه به قسمى كه با قصد [5] تداخل باشد ، بلكه همين قدر كه بدانى كه اقتضايش شرعا چنين [6] است كفايت مىكند و اگر ندانى كفايت نمىكند .
مسأله 156 - هر گاه به جهت مرضى ، مثلا دوايى مثل كتيرا و نحو آن ، شخص بر سر انداخته باشد و چند روز هم بايد باشد در وضو و غسل ترتيبى بر روى آن مسح كند ، امّا بعد از بر طرف شدن عذر اعاده كند غسل و وضو را از براى نماز بعد على الاحوط ، نمازهاى گذشته اش صحيح است .
و ترك نمودن به نيّت وجوب و استحباب ، اگر در ذمّه اش واجب مشروط به وضو باشد .

[1] ( ميرزا - يزدى ) مراد از اقل واجب ، نمازى است كه اضطرار موجب تخفيف آن شده باشد .
[2] ( يزدى ) احتياط به اقلّ واجب ، واجب نيست .
[3] ( يزدى ) اقوى كفايت نماز بر اين وجه است با تمكن از آن بدون حرج اگر چه احوط اتيان به نماز بر وجه اولى است نيز كه از براى هر يك نماز يك وضو بگيرد خصوصا در مسلوس .
[4] ( يزدى ) اين احتياط در مبطون واجب نيست .
[5] ( يزدى ) اقوى كفايت از آن است مطلقا .
[6] ( ميرزا ) قصد حصول مقتضى نيز داشته باشى على الاحوط .

62