مسأله 147 - هر گاه شخص به يك دست مسح سر و هر دو پا را بكشد مىتواند ، احوط [1] مسح سر و پاى راست به دست راست و پاى چپ به دست چپ است ، بلكه هر دو پا را مىتوان همراه [2] مسح كرد .
مسأله 148 - هر گاه ممكن نشود كفش و نحو آن را از پا بيرون آورند روى آن را مسح كنند اگر نجس نباشد و لازم نيست موضع شستن و مسح خشك باشد بلى شرط است كه ترى موضع مسح زياده بر ترى دست نباشد بلكه ترى كف دست كه ماسح است غالب باشد و مسح به آن ترى عمل آيد .
مسأله 149 - هر گاه شخص ، مادّهء يا زخمى در بدن داشته باشد كه نتوان آب به آن رسانيد و ممكن نشود او را غسل يا وضو ، جبيره واجب مىشود اگر چه به خريدن آب يا گرم كردن يا آب حمام يا غير آنها يا معين گرفتن باشد با وسعت وقت و هر گاه ترك كند غسل يا وضو را و تيمم تنها كند ، تيممش باطل است و نماز و روزه‌اش به آن تيمم باطل ، است بلكه در بعض صور هم كفّاره بر او واجب مىشود به جهت ترك غسل .
مسأله 150 - هر گاه عذر بر طرف شد وضو يا غسل جبيره يا با تقيّه را مثلا به جهت عبادت بعد بايد [3] اعاده كند .
مسأله 151 - هر گاه در مقام تقيّه ، شخص پنهان شود وضوى صحيح بسازد و بعد يا آن وقت ضررى [4] بر آن مترتب نشود [5] ، صحيح است .
مسأله 152 - شخص نماز قضاء بر ذمّه دارد و خواهد پيش از وقت وضو بسازد و بناى قضاء كردن ندارد به نيّت قربت بسازد و به قصد [6] بودن بر طهارت .

[1] - ( يزدى - ميرزا ) اين احتياط ترك نشود .
[2] ( شيرازى ) احوط رعايت ترتيب است .
[3] ( يزدى ) على الاحوط لكن واجب نيست .
[4] ( يزدى ) يعنى خوف ضرر نداشته باشد .
[5] ( صدر ) يا اگر بشود در حال وضو ملتفت نشود .
[6] ( صدر ) احوط وضو گرفتن به قصد حصول طهارت است به جهت آيه يا سوره اى از قرآن مثلا

61