مسأله 27 - اگر كسى تقليد كرد غير اعلم را با علم به مطابق بودن با اعلم يا عدم علم به مخالف بودن ايشان ، بعد معلوم شد مخالف بودنشان ، واجب است عدول به اعلم ، و احوط اعاده عمل گذشته [1] است .
مسأله 28 - اگر كسى تقليد كرد اعلم را در رجوع به غير اعلم ، جايز است تقليد [2] او ، كه تقليد او تقليد اعلم است .
مسأله 29 - نايب و قيّم [3] مجتهد كه ولايت طفل يا وقف يا غيره دارد ، به موت و جنون و فسق مجتهدش معزول مىشود .
مسأله 30 - اگر شخص تقليد كرد كسى را كه اخذ به كتاب را تقليد مىدانست ، بعد از وفاتش مجتهد حىّ اعلم تقليد ميّت را جايز مىداند ، و او اخذ كند كتاب مجتهد حىّ را به جهت تقليد ، ضرر ندارد [4] اگر چه اين مجتهد اخذ كتاب را تقليد نداند ، پس اين در حقيقت تقليد حىّ است . و واجب [5] نيست كه مقلَّد بداند مذهب مجتهدش را در معنى تقليد مگر بقاء [6] بر تقليد كه بايد مذهب مجتهد حى اعلم را بداند .
مسأله 31 - هر گاه شخص تقليد كرد اعلم را و حكم مسأله را بعد فراموش كرد و تقليد ديگرى كرد به اعتقاد مجتهد خودش و حال آن كه خلاف حكم مجتهدش بود بعد كه فهميد لازم است عدول به مجتهد اول و عملش صحيح [7] است آن چه گذشت .

[1] - ( يزدى ) با فرض آن كه اعلم باطل بداند .
[2] ( يزدى ) محل اشكال است .
[3] ( يزدى ) در قيّم و نحو آن چون به عنوان اعطاء منصب و ولايت است انعزال مذكورات معلوم نيست .
[4] ( يزدى ) يعنى تقليد مجتهد حىّ به همين اخذ كتاب للعمل متحقق مىشود .
[5] ( صدر ) در مقام حاجت به آن واجب است مثل ساير مسائل مگر آن كه مراد خصوص مورد باشد .
[6] ( نجفى ) و نظاير آن ، مثل رجوع از تقليد .
[7] ( ميرزا ) محل تأمل است . ( يزدى ) بلكه باطل است اگر به مذهب مجتهدش باطل باشد .

36