نداشته باشد و سرمه در چشم كشيدن و امثال آن ، اگر چه طعم آن به حلق [1] برسد و گرفتن خون كه باعث ضعف شود ، به شرط آن كه نداند كه باعث بىهوشى مىشود همه اينها مكروه است .
مسأله 771 - داخل حمام شدن كه خوف ضعفى داشته باشد و ريختن چيزى در دماغ كه به حلق نرسد و بوييدن رياحين ، خصوصا نرگس مكروه است براى روزه دار و امّا بوييدن گلها [2] و استعمال بوى خوش و گلاب ضرر ندارد ، بلكه مستحبّ است .
مسأله 772 - شرط صحّت روزه بلوغ [3] است و عقل و اثنا عشرى بودن و خالى بودن از حيض و نفاس و مسافر نبودن ، مگر بعضى روزه ها كه مستثنى است در سفر ، مثل روزه اى كه نذر كند كه در حضر و سفر بگيرد و ديگر خالى بودن از مرض .
مسأله 773 - اگر مرض عارض شود و مظنّه ضرر به هم رساند ، افطار كند و اگر خوف ضرر [4] باشد ، احتياطا روزه بگيرد [5] و قضايش را هم بگيرد و اگر خوف ضرر نباشد ، افطار نكند .
مسأله 774 - مرد پير و زن پير و ذو العطاش كه نمىتواند از خود آب باز گيرد ، اگر روزه برايشان شاق باشد افطار كنند و از براى هر روزى يك مدّ طعام كفّاره به فقيرى بدهند و بعد با قدرت قضايش را بگيرند [6] و همچنين زن حامله نزديك به وضعش و زن شيرده كه بترسد بر ضرر طفل به شرط آن كه ديگرى مرتكب شير

[1] - ( ميرزا - خراسانى ) بدون آن كه چيزى از آن به حلق برسد .
[2] ( ميرزا ) بوييدن گلها مكروه است .
[3] ( ميرزا - خراسانى ) بلوغ شرط صحت نيست .
[4] ( خراسانى ) كفايت خوف بعيد نيست در جواز افطار .
[5] ( يزدى ) و جايز است نگيرد .
[6] ( خراسانى ) زن پير و مرد پير على الاحوط و در ذو العطاش اگر رفع مرض آن شود در بين سال .

191