هفتم : شك در ميانه چهار و پنج و شش در حال قيام ، فرو مىنشينى و بنا را بر چهار مىگذارى و تمام مىكنى و بعد دو ركعت نشسته و دو ركعت هم ايستاده به جا مىآورى ، اما اوّل دو ركعت ايستاده را به جا مىآورى .
هشتم : شك در ميانه پنج و شش در حال قيام ، فرو مىنشينى و بنا را بر چهار مىگذارى و تمام مىكنى و بعد دو سجده سهو واجب به جا مىآورى .
مسأله 662 - در اين شك و شكهايى كه در حال قيام فرو نشينى بعد از تلافى و تدارك ، از براى بحول الله بىجا و قيام بىجا و تسبيحات بىجا اگر گفته بودى هر يك دو سجده سهو احتياطا [1] به جا مىآورى .
مسأله 663 - در هر يك از اين شكها ، اوّل فكر كن به قسم مذكور ، اگر علم يا مظنّه ات به جايى ، يعنى به طرفى نرفت ، به طريق مذكور عمل كن و الَّا به علم يا مظنّه [2] عمل كن .
مسأله 664 - نماز احتياط - چه نشسته و چه ايستاده - بعد از نيّت و تكبير ، حمد تنها بخوان ، آهسته [3] و قنوت ندارد و باقى اجزاى ديگرش را مثل نماز تمام كن .
مسأله 665 - هر گاه بعد از محل ، شك كند ، مثل آن كه در تشهّد شك كند كه شك بعد از سجدتينم شك سه و چهار بود يا آن كه شك سه و چهار و پنج بود مثلا ، بنا را بر شك حالا گذارد و تلافيش را به جا آورد .
مسأله 666 - هر گاه در ركعت چهارم شك كند كه شك سابقم دو و سه بود ، بعد از سجدتين بود يا پيش از سجدتين ، بعد از سجدتين قرار دهد .
مسأله 667 - هر گاه شك كند بعد از نماز كه شكَّم موجب يك ركعت نماز احتياط بود يا دو ركعت ايستاده ، احوط اين است كه هر دو را به جا بياورد و نماز را اعاده كند .

[1] - ( ميرزا ) از براى قيام بىجا وجوب خالى از قوت نيست و از براى ما عداى اين ، احتياط خوب است . ( يزدى ) از براى قيام بىجا وجوب خالى از قوت نيست و از براى ما عداى اين ، احتياط خوب است ، بلكه ترك نشود .
[2] ( خراسانى ) حكم عمل به ظن گذشت . [ حاشيه مسأله 661 ]
[3] ( صدر ) حتى در بسم الله على الاحوط .

171