مىكنى يا جمعى از معتبرين در دين اقتدا كنند به او و مظنّه يا علم [1] حاصل كنى به عدالتش ، اقتدا كن .
مسأله 593 - اگر اقتدا به امام حاضر كردى كه عادل مىدانستى و بعد معلوم شد كه آن كه منظور بود غير او است اما اين هم عادل است ، نمازش صحيح است و اگر به شخص معين به اسم اقتدا كردى به گمان آن كه حاضر است بعد معلوم شد كه غير او است ، اگر چه او را هم عادل بدانى نمازت باطل است ، اگر چه در بين نماز هم باشى .
مسأله 594 - اگر در بين نماز عذرى از براى امام به هم رسد ، مأموم باقى نمازش را عدول به امام ديگر مىتواند كرد ، بنا بر اقوى .
مسأله 595 - جايز است از براى مأموم در حال اختيار عدول به فرادى كند ، اگر چه در اوّل هم قصدش باشد كه در دو ركعت آخر عدول به فرادى [2] كند .
مسأله 596 - از مأمومين ساقط است حمد و سوره در ركعت اول و دويّم ، خصوص در صلاة جهريّه كه صوت امام را بشنود ، بلى اگر نشنوند اصلا ، به نيّت [3] قربت مطلقه بخواند حمد و سوره را و اگر نخواند هم ضرر ندارد و اگر صلاة اخفاتيه باشد مستحب است به ذكرى مشغول شوند مثل سبحان الله و الحمد الله و صلوات و اولى تسبيح است .
مسأله 597 - اگر امام در قنوت باشد كه مأموم تكبير بگويد مستحب است متابعت كند به خواندن قنوت ، لكن نه به قصد جزئيت و همچنين در تشهد متابعت كند ، اما نشستن به تجافى احوط است ، در ركعت دويّم خودش قرائت را اخفات بخواند اگر چه صلاة جهريه هم باشد و در ركعت آخر امام اختيار دارد ، مىخواهد متابعت كند تا سلام واجب به عمل آيد و اگر نمىخواهد سر از سجده كه بر داشت

[1] - ( ميرزا ) در اكتفا به مظنّه بدون حصول وثوق اشكال است . ( خراسانى ) بلكه به حصول وثوق ايضا .
[2] ( ميرزا ) گذشت حكم اين [ مسألهء 547 ] .
[3] ( يزدى ) بلكه به قصد جزئيت هم مىتواند بخواند .

155