مسأله 343 - نماز قضاء ، مثلا امام هنوز تمام نكرده ، ديگرى از براى نماز بعد اقامه بگويد ، ضرر ندارد .
مسأله 344 - هر گاه شخص سهوا نماز عشا را در وقت مشترك شروع كرد پيش از نماز مغرب و شك سه و چهار كرد ، در شك بود يقين كرد نماز مغرب را نكرده ، اگر به ركوع رسيده ، همان نماز را تمام كند به قصد عشا و تلافيش را به جا آورد ، يعنى به حكم شك مذكور عمل كند و بعد نماز [1] مغرب را بكند و اگر به ركوع نرسيده است فرو نشيند و تمام كند به مغرب و احتياطا [2] مغرب را اعاده كند و بعد عشا را بكند .
مسأله 345 - موى اسب و الاغ و قاطر همراه نماز گزار باشد ، نمازش صحيح است .
مسأله 346 - رطوبات حرام گوشت هر گاه در لباس مصلَّى خشك شده باشد ، احوط [3] ازالهء اثر آن است .
مسأله 347 - هر گاه آب انگور جوش آمده پيش از آن كه دو ثلثان برود در لباس مصلَّى خشكيده باشد ، احتياط [4] در شستن آن است .
مسأله 348 - هر گاه شخص ، « السلام عليكم » را واجب قصد داشت و آخر قرار داد و تخيير را نفهميده بود ضرر ندارد .
اين مسأله و اقوى مرخصى بودن سقوط است و ظاهر عدم فرق است ما بين راتب و غير آن .

[1] ( يزدى ) و احتياطا عشاء را اعاده كند .
[2] ( ميرزا - يزدى ) در اتمام نماز مغرب به آن شك اشكال است و تمام كردن به قصد عشا و اعادهء آن احتياطا بعد از نماز مغرب ظاهر آن است كه بهتر باشد . ( خراسانى ) بلكه بر تقدير لزوم عدول در اين صورت اشكال در بطلان صلاة مغرب نيست ، لكن عدول در اين صورت معلوم نيست .
[3] ( يزدى ) بلكه اقوى ، هر گاه اثر عين باشد .
[4] ( يزدى ) لكن واجب نيست .

101