فصل 33 در نماز قضاء است مسأله 641 - واجب است قضاء نمازهاى يوميه غير از نماز جمعه ، در خارج وقت بر كسى كه نكرده باشد آنها را اصلا ، يا بر وجه صحيح در وقت به جهت عذر و غيره مگر كسانى كه مستثنى است در محلّ خود مثل ديوانه و طفل و كافر كه مسلمان شود و غيره .
مسأله 642 - قضاء به عينها مثل اداست در ركعات و جهر و اخفات و در قصر و اتمام و قضاء حضر را در سفر بايد تمام كرد و از سفر را در حضر شكسته بايد كرد ، مثل حالى كه در آن حال فوت شده .
مسأله 643 - هر گاه مرد قضاء زنى را اجير شود قرائت جهريه را جهر بخواند و هر گاه زن قضاء مردى را اجير شود جهريه را احوط اخفات خواندن است .
مسأله 644 - اگر قضاء يقينى خود دارد قضاء غير را احتياطا [1] اجير نشود و نماز مستحبى را ترك كند [2] بنا بر احتياط . [3]

[1] - ( خراسانى ) مراعات اين احتياط لازم نيست . ( يزدى ) اين دو احتياط هيچ يك واجب نيست .
[2] ( صدر ) گذشت كه اين احتياط لازم نيست و نماز مستحبى با اشتغال به نماز قضاء مىتواند به جا آورد .
[3] ( خراسانى ) اولى به جا آوردن نماز مستحبى است .

165