و اگر وقت گذشته قضاء ندارد .
مسأله 639 - هر گاه شخص در اوّل وقت حاضر است و نماز نكرد و در آخر وقت مسافر است ، نماز را شكسته كند و اولى جمع است و اگر در اوّل وقت مسافر است و در آخر وقت حاضر است تمام كند و اگر قضاء شود اعتبار [1] به حال وقت فوت است در قضاء آن نه اول وقت كه بر ذمهء او تعلق گرفته است .
مسأله 640 - هر گاه شخص به تبع غير سفر رود و بداند كه به قدر مسافت مىبرد او را ، شكسته كند نماز را و اگر نداند كه به قدر مسافت مىبرد يا شك يا مظنه داشته باشد در رفتن مسافت تمام كند و واجب نيست [2] بر او كه از متبوع سؤال كند و بر متبوع نيز واجب نيست كه او را اعلام كند به مسافت .

[1] - ( يزدى ) بودن در قضاء بين قصر و تمام در اين صورت خالى از قوت نيست .
[2] ( يزدى ) وجوب سؤال خالى از قوت نيست .

164