نام کتاب : رسائل ومسائل ( فارسي ) نویسنده : ملا أحمد النراقي جلد : 1 صفحه : 61
وآيا نماز زيارت معصوم عليه السلام شرط صحّت زيارت است يا شرط كمال ، واگر آن چنانچه زائر نماز زيارت را نگذارد ، زيارت از اصل باطل ، وكأنّه زيارت نكرده است يا خير اقل ثواباً خواهد بود ؟ وبعضى در كتب مزار فرموده اند كه احاديث معتبره دلالت دارد بر اين كه اگر زيارت از دور باشد نماز را مقدم داشتن بهتر است واگر از نزديك است نماز را مؤخر گذاشتن اولى است در اين خصوص چه مىفرمايند إن شاء الله تعالى جواب مسأله را به تفصيل مبيّن خواهند فرمود . ابقاكم الله تعالى . ج : جواب را به تفصيل ، اين قدر مقام بياض ( بيان ظ ) گنجايش ندارد به هر حال . اما جواب از مسأله اولى آن كه بلى در مستحبات كه اجماعى بودن آنها بر همه كس معلوم نباشد تقليد ضرور است وليكن چون حق آن است كه در أدلَّه مستحبات تسامح مىشود يعنى مىتوان در مستحبات به خبر ضعيف يا قول فقيهى اگر چه ميت باشد بلكه به قول عالمى اگر چه رتبه اجتهاد آن معلوم نباشد وامثال اينها عمل نمود لهذا اگر مقلَّد در همين مسأله تقليد كند يعنى در مسأله تسامح در أدلَّه مستحبات ، كفايت مىكند پس بعد از آن كه اين مسأله را از مجتهد خود اخذ نمود مىتواند در جزئيات مستحبات به آن چه در كتابى ديد يا از عالمى شنيد عمل كند واحتياج به تقليد بخصوصه در آن نيست مگر اين كه احتمال بدهد كه مجتهد او در يك مستحبى قائل به حرمت باشد هم چنان كه در نماز جمعه در زمان غيبت كه بعضى واجب مىدانند وبعضى حرام وبعضى افضل كه در چنين موضعى بايد از مجتهد خود بپرسد چنانچه شرح اين مسأله را به تفصيل در كتاب عوائد الايام [1] ذكر نموده ام . پس بنا بر اين جايز است مقلدين را عمل نمودن به آن چه در زاد المعاد وغيره از كتب اصحاب است [ و اين كه ] عمل كنند به همان هيئت منقوله .