مخصوصه در آن روايت مذكور است كه ابتداى آن : السلام عليك يا مولاى وابن مولاى وسيدى وابن سيدى ، وبعد از آن چهار ركعت نماز به جهت زيارت مىفرمايد ، پس اظهر آن است كه هر گاه همين زيارت مخصوصه باشد نماز را مؤخر بيندازد ، ودر غير آن نماز را مقدم دارد ، مگر هر گاه به نحو مخصوص در موضعى خاص تأخير رسيده باشد ، هم چنان كه ظاهر در زيارت عاشورا كه از براى بعيد رسيده اين است .
پس در زيارت بعيد سزاوار آن است كه زائر آن زيارتى را كه مىكند حديث آن را ملاحظه كند ، اگر نماز بعد از زيارت در آن مذكور است بعد بكند ، والَّا اگر خواهد نماز زيارت كند مقدم دارد .
واما آن چه سائل سؤال كرده است كه آيا نماز زيارت از براى انبياء ضرور است يا نه ؟
اگر زيارت مخصوصى باشد كه در حديثى وارد شده باشد اگر در حديث ذكر نماز هم شده باشد ظاهر آن است كه در اتمام آن زيارت ضرور باشد ، واگر بخصوص نرسيده باشد ضرور نيست ، اگر چه مستحب باشد ، وهر كس زيارت مخصوصى كه مىكند از نزديك يا دور ، بايد حديث آن را ملاحظه كند ، وآن چه در آنجا از نماز وتقديم وتأخير آن ذكر شده بكند واز حديث تجاوز نكند .
( 80 ) س 3 : به عرض مىرساند كه آيا در مستحبات تقليد ضرور است يا خير بر فرض ضرورت آيا بندگان عالى مقلدان خودشان را مرخص مىفرمايند كه به اعمال مندوبه كه در كتب علماء رضوان الله عليهم لا سيما فاضل مجلسى عليه الرحمه مذكور است از زاد المعاد وعين الحياة وتحفة الزائر وحلية المتقين ، خصوص صلوات مندوبه كه مرحوم مذكور وديگران در زيارت عاشورا وغيرها از زيارات ائمه معصومين عليهم السلام كه علماء در كتب مزار ذكر نموده اند عمل نمايد ؟ ودر بعضى از صلوات مفروضه سور مخصوصه ذكر كرده اند آيا جايز است آن نمازها را به همان هيئت منقوله بگذارند يا خير ؟

60