شياع نسبت به اشخاص تفاوت مىكند بعضى به اخبار جمعى علم به هم مىرسانند كه بعضى ديگر به قول آن جمع علم به هم نمىرسانند .
وآن چه مذكور شد كه يا به شنيدن ، مراد اين است كه دو نفر عادل بگويند ما فلان قول را از فلان كس يا از فلان جمع شنيديم گفتن آن شخص يا آن جمع ثابت مىشود اما اين كه آن شخص وآن جمع راست گفته اند يا نه مرحله ديگر است والله العالم .
( 55 ) س 55 : اگر چنانچه عضوى يا لباسى متنجّس شود به تمامها وبعض آن را در آب كر يا جارى فرو برند دو دفعه مثلًا با زوال عين نجاست وآن بعض را از آب اخراج نمايند وبه نحوى كه جزو داخل در آب پايين ومتنجّس در بالا باشد آيا جزو داخل بعد از خروج پاك است يا نه ؟
ج : بلى پاك است واتصال جزو نجس به آن موجب سرايت نجاست به آن نمىشود اگر چه آن جزو پاك شده رطب باشد بلكه اگر آبدار هم باشد .
( 56 ) س 56 : اگر ميت در قبر پوسيده وخاك شده باشد الَّا استخوانش كلاًّ أو بعضاً آيا قبر مزبور را مىتوان نبش نمود وميت ديگر را در آن دفن نمود ؟
ج : هر گاه ميت رميم شده باشد يعنى استخوانهاى آن نيز خاك شده باشد نبش قبر آن جايز است والَّا جايز نيست .
( 57 ) س 57 : اگر شخصى بالغ وعاقل متنجس شود عضواً يا لباساً به نحوى كه مشعور به آن نشود وشخص مزبور بگويد كه اعضا ولباس من پاك است هر چند قبل از اين [ من ] حيث لا علم ( لا يعلم ظ ) متنجس شده باشد آيا قولش شرعاً معتبر است يا نه ؟
ج : در لباس كه بى اشكال قول او معتبر است چون مالك است ودر اعضا هم ظاهر آن است كه معتبر باشد .

46