مفروضه مبايعه مزبوره صحيح است يا چون عُمرى در ضمن العقد [ شرط ] شده ومدت عمر زيد معلوم ومعين نيست وشرط مجهول است وشرط مزبور فاسد است وفساد شرط مستلزم فساد مشروط است كه مبايعه مزبوره مفروضه باشد ودر صورتى كه حكم به فساد مبايعه مزبوره بشود چون شرط عُمرى در ضمن عقد مبايعه شده وشرط مجهول است اما حكم به صحت عُمرى مستقله كه شرط ضمن العقد نباشد باعثى سواى نصّ صريح دارد يا نه بفرماييد .
ج : هر گاه در ضمن العقد مبايعه شرط چنين شده كه مدّة العمر زيد ، منافع با زيد باشد اين شرط عُمرى نيست چه عُمرى صيغه خاصّى مىخواهد وايجاب وقبول جداگانه دارد وعقد مبايعه فاسد مىشود .
وهر گاه چنين شرط شده كه بعد از مبايعه مشترى مبيع را به عُمرى به بايع بدهد وصيغه عُمرى بر آن جارى كند اين عقد وشرط صحيح است وبعد از مبايعه بر مشترى وفاء به شرط وعُمرى دادن واجب مىشود وبدون صيغه عُمرى منافع منتقل به مشروط نمىشود بلكه همين بر مشروط عليه انتقال به عُمرى لازم مىشود .
وصحّت عمرى به اجماع ونصّ ثابت است وهر امر صحيح مشروعى را در ضمن العقد شرط نمودن جايز است الا ما يدلّ دليل على عدم جوازه والله العالم .
( 406 ) س 33 : هر گاه در بيع شرطى مشترى قبل از موعد اراده سفرى نموده ، زيد را وكيل كند كه در رأس موعد اگر بايع شارط روپيه كهنه داد از او قبول كن والَّا فلا وبايع روپيه تازه داده باشد منفسخ مىشود يا نه ؟
ج : هر گاه مثل ثمن روپيه كهنه باشد منفسخ نمىشود والله العالم .
( 407 ) س 34 : به شرف عرض مقدس عالى مىرساند كه زيد ربع عمارت بيرون خود را در نزد عمرو بيع شرط گذارده به يك صد وپنجاه ريال تا مدت معينى وخالد را گواه وشاهد گرفته بعد از انقضاى خيار عمرو مشترى در حضور خالد

291