ضرر ندارد .
دوم : آن كه به قصد خريد وفروش با آينده بيرون رود ، امّا هر گاه به قصدى ديگر بيرون رود واتفاقاً با شخصى كه به آن شهر مىآيد برخورد وخريد وفروش نمايد ضرر ندارد ، وهمچنين هر گاه به قصد ملاقات آن آينده بيرون رود واصلًا اراده ء خريد وفروش نباشد ، امّا بعد از ملاقات اتفاق معامله بيفتد ضرر ندارد .
سوم : آن چه را مىخرد يا مىفروشد چيزى باشد كه آن آينده قصد خريد يا فروش آن را در آن شهر داشته باشد پس اگر چيزى از آن بخرد يا بفروشد كه او اصلًا قصد خريد وفروش در آن شهر را نداشته باشد ، ضرر ندارد .
بعد از تحقّق اين شرايط حرام مىشود خريد وفروش ، خواه آن آينده به قصد خريد وفروش به آن شهر بيايد يا شهر معينى ديگر ، امّا هر گاه قصد خريد وفروش در شهر معينى نداشته باشد ، بلكه مقصود آن اين باشد كه هر جا اتفاق افتد خريد وفروش كند ، خريد وفروش با او ضرر ندارد .
وحقّ آن است كه هر گاه كسى در صورتى كه حرام است چيزى را بخرد خوردن آن چيز حرام است . والله العالم .
( 367 ) س 6 : دو نفر معامله در ميان دارند ، مثل اين كه زيد پارچه را به عمرو مىخواهد بفروشد شخصى يا از پيش خود يا با تمهيد با زيد مىگويد : من اين پارچه را به فلان قيمت مىخرم وقيمت را زيادتر مىگويد كه خريدار رغبت كند وفي الواقع آن شخص به آن قيمت نمىخرد ، آيا اين عمل جايز است يا نه ؟
ج : اين عمل حرام است به اتفاق علماء ، وآن شخص ملعون است بر زبان پيغمبر ( ص ) هم چنان كه در حديث وارد است واين عمل را « نخش » گويند به نون وخاء نقطه دار وشين نقطه دار ، وهمچنين حرام است كه كسى از پيش خود يا با تمهيد با خريدار به قيمت كم خريدار شود كه بايع را مغبون كند .
( 368 ) س 7 : علماى اماميّه كثّر الله أمثالهم چه مىفرمايند در خصوص گندم فروشى

259