را صرف طلب معيشت وپاره اى را به مصرف عبادت وطلب آخرت رساند .
سوم : آن كه قصد او از طلب رزق وكسب دفع ضرورت وحاجت ووسعت بر عيال وبىنيازى از قرض وسؤال وامثال آنها باشد ، نه اندوختن مال وتفاخر بر أقران وامثال ، وپيروى ملاهى واسراف ونحو آنها .
چهارم : آن كه اعتماد بر زيركى وچابكى ودانايى خود نداشته باشد بلكه در همه حال وثوق وتوكل او بر خدا باشد .
پنجم : آن كه هر گاه معامله با كسى كند وآن كس بعد پشيمان شود وخواهش فسخ معامله را كند خواهش آن را قبول كند ودل او را به دست آورد .
ششم : آن كه در خريد وفروش ميان مردم مساوات كند ، به اين معنى كه فرق نگذارد ميان كسانى كه دقت مىكنند وپا دارى در معامله مىكنند وميان كسانى كه شرم وحيا مىكنند وسكوت دارند .
هفتم : آن كه چون روز داخل بازار شود وپاى خود را به بازار گذارد بگويد : « اللهم انى أسألك من خيرها وخير أهلها ، واعوذ بك من شرها وشر أهلها » .
وچون در دكان يا حجره ء خود بنشيند بگويد : « أشهد أن لا اله الَّا الله وحده لا شريك له ، وأشهد أن محمداً ( ص ) عبده ورسوله ، اللَّهمّ إني أسألك من فضلك حلالًا طيباً ، واعوذ بك من أن أظلم أو أظلم ، واعوذ بك من صفقة خاسرة ويمين كاذبة » .
وچون چيزى را خريد بگويد : « الله اكبر ، اللَّهمّ انى اشتريته ألتمس فيه من فضلك ، فصل على محمد وآل محمد واجعل لي فيه فضلًا اللَّهمّ انى اشتريته ألتمس فيه من رزقك ، فاجعل لي فيه رزقاً . » هشتم : آن كه هر معامله مىكند ابتدا طلب خير در آن را از خدا بكند .
نهم : آن كه در وقت بيرون رفتن از خانه وضو تجديد كند .
دهم : آن كه در خريد وفروش وگرفتن ودادن ناهموارى ودرشتى نكند .
( 365 ) س 4 : بيان فرمايند كه در كسب ومعامله چند امر مكروه است ؟
ج : از براى طالب معيشت وكاسب وتاجر امورى چند كراهت دارد :

257