مراثى است اگر چه چيزى از كلمات مفهوم نشود يا به واسطه كثرت ترجيع اصلًا مبكى نشود بلكه به واسطه حسن جوهر صوت وكثرت ترجيع واقتضاء نغمه قواى شهوانى به هيجان آيد وحضار بجز التذاذ منظورى نداشته باشند وطور هم طور تطريب ونغمه سرايى باشد وحال آن كه چنين صوتى خواندن واستماع آن بىشبهه حرام است چرا كه نه عزادارى بر آن صادق است ونه اعانت است بر برّ وتقوى ، بل ليس الَّا تعاوناً على ارتكاب كثير من المعاصي وتشمله قطعاً ادلة تحريم الغناء من الاجماع والاطلاق ونه اين است كه آن چه عرض شد از عيب بر سبيل احتمال عرض كنم بلكه وقوع آن را مكرّر برخورده ام واز اين جهت مكرّر استدعاى تنگگيرى از آن خدايگان نسبت به مرثيه خوانان نموده ام .
از جمله آن چه وقوع آن را مطلع شده ام آن است كه واسطه اى ثقه چندى قبل از اين نقل كرد كه فلان شخص در خانه خود منبرى به جهت عزادارى برپا كرده وهر روز جمعى از اهل عيش وطرب بدانجا مىروند بلكه با جمعى نيكان هم وامردى انواع نغمات را مىخواند وحضار كيف مىكنند به بهانه مرثيه .
واقعه ديگر آن كه وقتى جمعى در خانه به انواع الحان نغمه سرايى مىكردند به نحوى كه معقول التذاذ از آن حاصل مىشد به بهانه مشق مرثيه خوانى حقير بزرگ ايشان را ديدم از اين معنى شكايت كردم در جواب حقير گفت چون من ايشان را منع مىكنم مىگويند جناب آقا ، ملَّا حسين را منع نمىكند از طورى كه مىخواند ، با وجود كثرت ترجيع وهمين دليل است بر [ بى ] عيبى آن .
واز اين قبيل بسيار واقع شده كه ذكر آنها مورث ملال است ودر بسيارى از اوقات حقير به جهت اطَّلاع به امثال مذكورات دل تنگ ومغموم شده ام وخوش ندارم كه منشاء اين اوضاع عمل شما باشد .
ديگر آن كه منظور از حضور به مجمع عزاى سيد الشهداء عليه السلام تحصيل ثواب است وچنان چه تحصيل آن بر وجه يقين ممكن باشد چرا بايد بر وجهى باشد كه مشهور بين الاصحاب حرمت آن است .
ونيز عرض مىشود كه قول وفعل وتقرير ملازمان ادام الله بركاتكم براى

229