( كتاب الصوم والاعتكاف ) ( 252 ) س 1 : چه مىفرماييد در خصوص اين كه در اصفهان اوّل رمضان را در شب شنبه ديدند وشعبان كسر داشت ، ودر طهران اوّل رمضان شب يكشنبه ديدند وشعبان تمام بود ، وجمعى از اصفهان آمدند در طهران ثابت كردند كه رؤيت ماه در اصفهان شب شنبه شده است ، آيا بر اهل تهران حكم چيست ؟ به رؤيت اهل اصفهان عمل بكنند يا نه رؤيت بلد اصفهان اعتبار ندارد به جهت تهران ؟ واين مثل بوده . مىشود از شيراز هم در طهران ثابت شود يا از مشهد مقدس يا سبزوار يا بغداد ، يا هر بلدى ، چقدر راه مىتوانند به ثبوت ايشان عمل كنند ، طهرانى تا چقدر وچند فرسخ يا قمى چند فرسخ ، با كدام شهر ، كاشانى چند فرسخ با كدام شهر ؟ در نظر شريف چه بايد كرد ودر بلد قرص ديده نشود ودر بلد ديگر ديده شود چقدر باشد كه قبول مىشود ؟
ج : توضيح اين مطلب موقوف است به بيان چند امر :
اول : اين كه اول ماه هر بلدى از براى هر كسى روزى است كه در شب آن روز يا خود هلال را ببيند يا بر او معلوم باشد به طريق معتبر در شريعت مقدسه كه در شب آن روز قمر هلال به وضعى بوده كه اگر مانع عارضى وحجاب خارجى نبوده هلال ديده مىشد در آن بلد . وطريقى كه از شريعت مقدسه اعتبار آن ثابت شده عبارت است از يكى از دو طريق : يا گذشتن سى روز از ماه سابق ، يا

171