افكند يا كار ديگرى كرد كه با آن كار در معرض مردن واقع مىشود و پس از آن وصيت در اموالش كرد وصيت او باطل است ، در صورتى كه قصد خودكشى داشته باشد ، ولى اگر از روى اشتباه و خطا خود را مسموم كرد يا در معرض هلاك انداخت وصيت او باطل نيست .
مسأله 12 - اگر اول وصيت كرد و پس از آن خودكشى كرد وصيتش صحيح است ، اگر چه از اول قصد داشته باشد كه پس از وصيت خودكشى كند .
مسأله 13 - وصيت كه واقع شده باطل نمىشود اگر وصيت كننده مجنون شود يا بيهوش گردد گر چه تا مردن طول بكشد .
مسأله 14 - شرط است در آن كس كه براى او وصيت مىشود ، آن كه وجود داشته باشد در حال وصيت ، پس وصيت از براى ميت و براى طفلى كه بعدها وجود پيدا مىكند و در شكم مادر هم نيست ، باطل است . و امّا براى طفلى كه در شكم مادر است اگر چه باز روح در آن دميده نشده صحيح است ، به شرط آن كه زنده متولد شود و اگر مرده متولد شود وصيت ، باطل و مال به ورثه وصيت كننده به ارث مىرسد .
مسأله 15 - شرط است در آن چه به او وصيت مىشود ، آن كه ماليت داشته باشد ؛ چه از اعيان باشد مثل زمين و ملك و فرش و كتاب يا از منافع باشد يا در ذمه غير باشد و يا حق قابل انتقال به غير باشد ؛ چه موجود باشد مثل حق تحجير يا بعد موجود شود مثل ميوه درخت كه بعد موجود مىشود و بايد آن چه به او وصيت مىشود داراى منفعت حلال باشد ، پس صحيح نيست وصيت كردن به شراب و به خوك و به آلات لهو و قمار و اگر به منفعت وصيت شد بايد حلال باشد ، پس صحيح نيست وصيت به منفعت خواننده ؛ به معنى اين كه به اجرت غنا وصيت كند يا به منفعت آلات قمار و لهو وصيت كند .
مسأله 16 - اگر وصيت بكند به واجب مالى ، مثل دادن بدهكارىهاى خود

312