باشد قسم صحيح است و بايد عمل شود ، بلكه اگر از اين جهت نيز هيچ طرف بر طرف ديگر مزيت نداشته باشد بعيد نيست صحيح باشد و بايد عمل شود ، بلى اگر به حسب غرض عقلا طرف مقابل مزيت دارد قسم صحيح نيست ، مثل آن كه قسم بخورد دواى مقوى نخورد .
مسأله 10 - بعد از آن كه قسم واقع شد با شرايط صحتش ، واجب است وفا كند به موجب آن ، و حرام است مخالفت آن و بايد در صورت مخالفت كفاره بدهد .
مسأله 11 - كفاره در صورتى واجب است كه عمداً مخالفت كند و اگر از روى نادانى و يا فراموشى و يا غفلت و يا از روى اضطراب يا اجبار و اكراه باشد ، كفاره واجب نيست .
مسأله 12 - كفارهء قسم يك بنده آزاد كردن يا ده نفر مستمند را طعام دادن و يا پوشاندن است و اگر نتوانست انجام اينها را ، سه روز بايد روزه بگيرد .
احكام نذر مسأله 1 - نذر آن است كه با لفظ خاصى كه بعد ذكر مىشود چيزى را از براى خدا به عهده بگيرد .
مسأله 2 - در نذر صيغه لازم است و با نيت تنها واقع نمىشود و صيغه بايد دلالت كند بر آن كه به عهدهء خود براى خداى متعال قرار دادم عملى را يا ترك عملى را .
مسأله 3 - چنانچه در قسم گفته شد كه واقع مىشود به سوگند به ذات مقدس يا صفات مخصوص او به تفصيلى كه ذكر شد ، در نذر نيز همين طور لازم نيست به اسم ذات مثل « الله » باشد ، بلكه به آن چه قسم صحيح است ، نذر واقع مىشود ، بلكه بعيد نيست كه با هر لغتى نيز واقع شود مثل قسم .

317