responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني    جلد : 1  صفحه : 179


خالص آن به اندازهء نصاب كه مقدار آن گفته شد برسد ، بايد زكات آن را داد و چنانچه شك دارد كه خالص آن به اندازهء نصاب هست يا نه ؛ بنا بر اقوى واجب نيست كه از راه آب كردن ، مقدار خالص آن را معلوم كند .
مسأله 9 - اگر طلا و نقره اى كه دارد به مقدار معمول ، فلز ديگر با آن مخلوط باشد ، نمىتواند زكات آن را از طلا و نقره اى بدهد كه بيشتر از معمول فلز ديگر دارد ، ولى اگر به قدرى بدهد كه يقين كند طلا و نقرهء خالصى كه در آن هست ، به اندازهء زكاتى مىباشد كه بر او واجب است اشكال ندارد .
مسأله 10 - اگر طلا و نقره يا چيز ديگرى را كه زكات آن واجب است قرض كند و يك سال نزد او بماند ، بايد زكات آن را بدهد و بر كسى كه قرض داده چيزى واجب نيست .
زكات گندم و جو و خرما و كشمش مسأله 1 - زكات گندم و جو و خرما وقتى واجب مىشود كه به آنها گندم و جو و خرما گفته شود ، و زكات كشمش بنا بر احتياط وقتى واجب مىشود كه غوره است ، ولى وقت دادن زكات در گندم و جو موقع خرمن و جدا كردن كاه آنها ، و در خرما و كشمش موقعى است كه خشك شده باشند .
مسأله 2 - زكات گندم و جو و خرما و كشمش وقتى واجب مىشود كه مالك زراعت و ثمره باشد قبل از تعلق زكات بنا بر اقوى در جايى كه در ملك او نمو كند و بنا بر احوط در غير آن و به مقدار نصاب برسند و نصاب آنها 288 من تبريز چهل و پنج مثقال كم است .
مسأله 3 - اگر پيش از دادن زكات از انگور و خرما و جو و گندمى كه زكات آنها واجب شده خود و عيالاتش بخورند يا مثلًا به فقير بدهد بايد زكات مقدارى را كه مصرف كرده بدهد در صورتى كه زيادتر از مصرف متعارف باشد و از مئونه محسوب نشود .

179

نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني    جلد : 1  صفحه : 179
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست