پنجم : آن كه مال در حرزى بوده باشد كه متعارف است ، كه آن قسم مال را در آن حرز مىگذارند ، مثل آن كه زر يا متاع در صندوقى باشد و قفل بر آن زده باشند ، يا اسب در طويله بوده باشد كه درش را به قفل يا كلون بسته باشند ، يا متاع را در دكَّان گذاشته باشند و درش را بسته باشند ، و اگر مالى را در زمين دفن كرده باشند مشهور آن است كه آن نيز حكم حرز دارد .
و بعضى گفته‌اند : كه هر چيز كه از جائى بدزدند كه غير مالك را جائز نباشد رفتن به آن جا حكم دزديدن از حرز دارد ، پس اگر مالى در صحن خانه كسى گذاشته باشد و كسى بىرخصت صاحب خانه برود و بدزدد دستش را مىبرند ، و اين خلاف مشهور است ، و بنا بر هر دو قول اگر كسى مالى را از آسياها يا حمامها يا كاروانسراها يا مساجد بدزدد دستش را نمىبرند ، و اگر مالى در مسجد يا در اين قسم مواضع كه مذكور شد كه كسى را منعى از رفتن به آن جاها نيست بدزدد در حالتى كه صاحب مال ملاحظهء آن كند ، و او را غافل كند و بدزدد ، بعضى از علماء گفته‌اند كه دستش را مىبرند ، و بعضى گفته‌اند كه اگر كسى چيزى را در زير سر گذاشته باشد يا بر روى آن خوابيده باشد و كسى بدزدد حكم حرز دارد ، و نادرى از علماء قائل شده‌اند كه در هر جا كه چيزى بدزدد حد لازم مىشود و حرز شرط نيست ، و اين قول ضعيف است ، و دو قول سابق ميان متأخرين متروك است .
و اگر كسى ميوه‌اى را كه بر درخت باشد بدزدد دستش را نمىبرند موافق مشهور ، و بعضى گفته‌اند : كه اگر درخت در باغى باشد ، يا خانه كه درشان را به كلون يا قفل بسته باشد ، حكم حرز دارد .
ششم : آن كه دزد حرز را بشكند و مال را از حرز بيرون آورد ، پس اگر ديگرى در را بشكند و او مال را بيرون آورد هيچ يك را دست نمىبرند ، بلكه از شكنندهء در تاوان در را مىگيرند ، و از برندهء مال تاوان مال را مىگيرند اگر تلف كرده باشد ، و اگر شكنندهء در در بردن مال شريك شود و حصهء او به قدر نصاب بشود دستش را مىبرند و بيرون بردن مال اعم از آن است كه خود بردارد يا ريسمانى بر آن ببندد و بيرون بكشد ، يا بر حيوانى بار كند و بكشد ، يا براند و بيرون برد ، يا بدست كودك غير مميّزى بدهد كه بيرون برد .

34