و اگر مؤمن نباشد و مصرف ديگرى براى زكات نباشد ، وظيفهء شرعيّه ، حفظ زكات است براى زمان تمكَّن از دفع به مؤمن يا صرف در مصرف شرعى آن .
و اظهر جواز دفع زكات فطره به مستضعف است كه نه اهل ولايت و نه ناصب شيعه است ، بلكه به مطلق اهل سنّت خصوصاً با اقتضاء تقيّه است و خصوصاً در صورتى كه مؤمن نباشد كه به او دفع نمايد .
حكم اطفال و مجانين اطفال مؤمنين ، استحقاق زكات دارند ، نه اطفال غير مؤمنين ، چه پسر باشند يا دختر يا خنثاى مشكل ، چه مميّز باشند چه غير مميّز ، پدرْ عادل بوده يا فاسق . و هر كدام از پدر يا مادر مسلم بوده ، ملحق به او است نه به كافر ؛ و هر كدام مؤمن بوده ، ملحق به او است نه به غير مؤمن ؛ و در لحوق به جدّ مؤمن تأمّل است . و زنا زاده از دو طرف ، ملحق به هيچ كدام نيست .
و زكاتى كه مملوك شخص مىشود مثل سهم فقرا بايد دفع به ولىّ طفل بشود ؛ و اگر ولىّ نباشد ، مىتواند مالكْ دفع به طفل مميّز نمايد با وثوق به صرف در مصارف خودش كه ولىّ در آنها صرف مىنمايد بخلاف سهم سبيل الله .
و مجنون مثل طفل است در دفع به ولىّ در صورت متقدّمه . و مانعى از دفع به سفيه با اطلاع ولىّ نيست .
و نيّت زكات مدفوعهء به ولىّ ، وقتِ دفع به او ؛ و مصروفهء در حوائج ، وقت صرف است .
مخالف و زكات مخالفِ شيعه اثنى عشريّه در اعتقادات ، اعاده نمىنمايد بعد از استبصار و تشيّعْ عبادات را كه بر وفق مذهب باطل انجام داده غير از زكات كه بايد به اهل ايمان داده شود ، مگر آن كه به وجه قربى به اهل ايمان داده شده بوده است .
و استرجاع مىشود عين زكات با بقاء آن نزد قابضِ غير مؤمن ، و ساير عبادات ماليّه مثل خمس و كفّارات و صدقات واجبه به مؤمن .

61