اكتفاء به تفريق كلمهء ايشان مىشود .
و اظهر عدم جريان احكام خاصهء باغى در غير صورت اجتماع طايفه بر خروج بر امام عادل است ، بلكه حكم محارب با شروط آن ، جارى مىشود .
و لازم است در جواز مقاتله با اهل بغى ، ارشاد و تذكير و بيان حجّت و اتمام آن قبل از قتال ، چه آن كه بغى و خروج از طاعت امام اصل از روى شبهه باشد ، يا عدوان قابل ارتفاع به موعظه و نصيحت و قاطع عذر .
حكم زن و فرزندان بغات جائز نيست سبى نساء و ذرارى اهل بغى ، چنانچه در مشركين جائز است ؛ و مستفاد از روايات ، مغيّا بودن اين حكم است به ظهور دولت حقّه و انقضاء زمان هدنه و تقيّه .
و بر آنها مرتّب است جميع احكام مسلمين در مناكحات و ذبائح و مواريث و نحو اينها ، غير از جواز قتال بعد از بغى و بعض احكام مخصوصهء منصوصه در مواضع خودش . و حكم به كفر خوارج و احكام آن به واسطهء اتّخاذ دين معتقدات مستحدثهء ايشان است ، نه به سبب مجرّد باغى بودن آنها .
اموال بغات اموال باغين آن چه در معركه نبوده و عسكر مؤمنين بر آنها مسلَّط نشده‌اند ، حلال نيست براى اهل عدل ؛ و آن چه در مورد تسلَّط عسكر است از آلات جنگ جامه ها و نحو اينها ، عدم جواز اغتنام و تقسيم آنها بين مقاتلين از مؤمنين مثل ساير اموال ساير مسلمين اظهر است .
و آن چه از اموال بغات در حال حرب تلف شود ، مضمون نيست ؛ بلكه آن چه را اتلاف نمايند براى مصلحت جنگ و تحصيل غلبه ، مضمون نيست ؛ بلكه جائز است اخذ و انتفاع به دوابّ و آلات آنها براى محاربه با احتياج اهل عدل ، يا براى مجرّد تعجيز ايشان و مغلوبيت آنها تا زمان انقضاى جنگ كه رد مىشود باقى مانده به ايشان .

371