و بر تقدير اين كه اموال محويّهء عسكر اهل عدل غنيمت باشد ، مثل غنائم دار الحرب از مشركين است در كيفيّت تقسيم و محل آن .
و تترّس به اطفال و نساء در مقاتله با باغين ، مثل تترس در مقاتله با مشركين [ است ] در جواز قتل بر تقدير عدم امكان تفكيك ، چنانچه مفروض است .
و اسير از باغيها بعد از انقضاء حرب و حصول امن مطلق ، آزاد مىشود . و گذشت آن چه مربوط به وجود فئه و امام جور است كه ما دام باقى باشد ، قتل اسير جائز است .
حكم مرتدّ مستحلّ ترك زكات و ساير ضروريّات از مسلمين ، مرتدّ است ؛ و مانعِ غير مستحلّ ، كافر نيست و عاصى است ؛ و اگر ممكن نشد براى امام اصل يا نائب خاص او اخذ زكات ، جائز است قتال با او براى تسليم زكات . و در الحاق خراج و خمس و ساير واجبات عامهء ماليّه كه به امام يا نائب او تسليم مىشود در صورت فرض عدم علم نائب به حكم ، وجهى است .
سبّ نبى اكرم صلى الله عليه و آله و سلم و اوصياء طاهرين او ، موجب قتل دشنام دهنده است بدون احتياج به اذن امام اصل ، اگر چه ناشى باشد از عداوت شخصيّه ، نه كفر و نصب و استحلال و ارتداد . و الحاق صديقهء طاهره عليها السلام و ساير انبياء و اوصياء و ملائكه سلام الله عليهم اجمعين متّجه است ، مثل هتك حرمت كعبهء مكرّمه و قرآن كريم از روى عمد .
از القاء نفس و نفوس اهل ايمان در مهلكه ، بايد تحفّظ نمايد و در موارد خوف شيوع نزد امثال مقتول خوددارى نمايد .
اگر كلامْ دالّ بر سبّ نبود و تعريض به آن بود ، تعزير مىشود .
اگر اهل ذمّه معيّت كردند با اهل بغى در مقاتله با اهل عدل ، نقض عهد ذمّه كه مفهوم آن عدم اين گونه اعمال است نموده است ؛ و ادّعاى شبههء ممكنه يا اكراه محتمل ، قبول مىشود و ابقاء بر عهد ذمّه مىشود .

372