به جهت اطاعت فرمودهء خداوند عالم . و معنى احرام بستن ، چنانچه بعضى ذكر كرده‌اند : به « خود قرار دادنِ تركِ امور چند است » كه خواهد آمد ، به جهت توجّه به مكَّه به جهت اداى افعال معهوده .
تلبيه دوّم : گفتن چهار تلبيه است ؛ و صورت آن بنا بر احوط ، بلكه اصحّ [1] ، اين است : « لبيك اللهم لبيك ، لبيك لا شريك لك لبيك إن الحمد و النعمة لك و الملك لا شريك لك » .
و واجب است تصحيح اين فقرات ، چنانچه تصحيح تكبيرة الاحرام و قرائت حمد و سوره و غير آن در نماز ، واجب است . و احوط و أولى كسر همزهء « إنَّ » و فتح كاف « الْمُلْك » است ؛ و اگر تكرار « لك » بعد از « الْمُلْك » نمايد ، بد نيست . و بدان كه واجب است تعلَّم آن اگر ندانسته باشد آن را ؛ يا كسى تلقين كند او را . و اگر ممكن نشود ، جمع كند [2] ميان تلفّظ به آن به هر نحو كه ممكن شود و ترجمهء آن و نائب گرفتن در گفتنِ آن .

[1] اكتفاء به ما قبلِ « إنَّ » محتمل است ، و احوط ضميمه است به آن چه در متن است و مذكور در اكثر روايات و فتاوى است . و وجوب كسر همزه متّجه است . و جايز است تكرار « لك » بعد از « وَالْمُلْك » مطابق يك روايت ؛ و اكثرْ بدون تكرار است با تقديم « لك » بر « و الْمُلْك » و ترك تكرار ، مطابق اكثر روايات ، با تقديم « لك » بر « و الْمُلْك » .
[2] و اين احتياط است . و جواز اكتفاء به مصداقِ ميسور با ضمّ ترجمهء معسور ، و اكتفاء به ترجمه در صورت عدم قدرت بر مصداق ميسور مثل جواز اكتفاء به استنابه در صورت عدم ميسور و عدم قدرت بر ترجمه خالى از وجه نيست . و اخرس ، يعنى لال ، اكتفاء به تحريك لسان و اشاره به انگشت با عقد قلب مىنمايد و اگر ممكن نباشد ، استنابه مىنمايد ، مثل صبىِّ غيرِ متمكّن از تلفّظ و بدل آن از نيّت قلبيّه با تحريك زبان و اشاره به انگشت .

221