و به اعتبار وقوع عمرهء تمتّع در ماههاى حج ، و عدم اعتبار توقيتى در دو قسم ديگر اگر چه واجب فورى باشد بعد از اتمام حج ؛ و به اعتبار ايقاع حج با عمرهء تمتّع در يك سال ، بخلاف دو قسم ديگر كه غير فوريّت عمره در عمرة الاسلام بعد از انجام حج در آنها نيست مگر آن كه از قِبل مكلَّف لازم بشود ايقاع در يك سال . و در غير واجب ، ترك عمره جائز است ، و حج تمتّع واجب مىشود با شروع در عمرهء تمتّع اگر چه مندوب باشد ؛ و به عدم جواز خروج متمتّع از مكَّه مگر با احرام ، مگر با خروج قبل از يك ماه . و در اين كه حرام يا مكروه است خروج مذكور ، خلاف است ؛ و جائز است براى غير متمتّع ، خروج ، بدون تحريم يا كراهت .
و به اين كه محل احرام حج براى متمتّع ، مكَّه است ، و براى مفرد و قارن ، ميقات يا منزل ايشان است به نحوى كه در محلش مذكور شد ، مگر آن كه از اهل مكَّه باشند كه احرام از مكَّه مىنمايند مثل متمتّع بر نحو مذكور ؛ و به اين كه احرام عمرهء متمتّع ، از ميقات است ؛ و احرام عمره مُفرِد ، ميقات است در صورت مرور به آن ؛ و اگر در حرم بود ، احرام از ادنى الحل مىنمايد اگر چه از اهل آنجا نباشد ؛ و خروج براى احرامِ به ميقات واجب نيست بر حسب نقل اجماع ؛ و به اين كه متمتّع ، قطع تلبيه مىنمايد در عمره در وقت مشاهدهء بيوت مكَّه ، و مفرِد قطع تلبيه مىنمايد در وقتى كه مشاهدهء كعبه بنمايد اگر از مكَّه براى احرام خارج شده بوده ؛ و گر نه در صورت دخول حرم ، قطع مىنمايد تلبيه را . و تفصيل آن مذكور مىشود إن شاء الله تعالى .
و به اين كه طواف نساء ، مكرّر نيست در تمتّع ، بلكه در حجِ آن ، فقط واجب است مگر بنا بر قولى ؛ و در قران و افراد ، مشهورْ ثبوت طواف نساء در هر يك از حج و عمرهء آنها است ؛ و به اين كه مفرد و قارن مىتوانند در حال اختيار ، تقديم نمايند طواف و سعى حج را بر وقوفها بنا بر مشهور بر وجه مقدّم ؛ و متمتّع نمىتواند تقديم نمايد ، چنانچه گذشت ؛

188