ج اكتفا كند به غير آن از ساير اعضاى دست ، و ترك نشود احتياط به تقديمِ مسح نمودن به پشت دست [1] .
س آيا جايز است مسح بر چكمه [2] و جوراب و شبه اينها يا نه ؟
ج جايز نيست مگر در حال تقيّه [3] ؛ هم چنان كه جايز است تقيّه در ساير افعال وضو و عمل صحيح است . و اگر تقيّه به هر يك از شستن پا يا مسح نمودن غير بشره حاصل شود ، احوط بلكه اقوى ، آن است كه شستن را [4] مقدّم بدارد .
و كسى كه بتواند وضو بسازد در مكان خلوتى كه تقيّه در آن نباشد ، احوط بلكه اقوى ، آن است كه در آن جا وضو بسازد و تقيه ننمايد [5] .
س اگر به ساير اعضاى دست هم متمكَّن نباشد ، به چه مسح نمايد ؟
ج به ذراع ؛ و ترك نشود احتياط به تقديم باطن آن .
س آيا مسح را به آب خارج از وضو ، مىتوان نمود يا نه ؟
ج نمىتواند [6] .

[1] يعنى پشت باطن كفّ ، به اقرب به كفّ از ذراع ؛ و چنانكه ممكن نباشد ، با ذراع مسح نمايد ، با رعايت اقربيّت به كفّ على الاحوط .
[2] اين از فروعِ مسح پا است ، كه واجب چهارم است .
[3] يا ضرورت شديده .
[4] اگر متمكّن از جمع بين غسل و مسح باشد ، متعيّن است ، با نيّت مسح انجام دهد ؛ و گر نه احتياط ، در اختيار غَسل است .
[5] اعتبار عدم مندوحه در حال عمل ، يقينى است ، و امّا مندوحه مكانى يا زمانى ، پس اعتبار عدم آن ، موافق با احتياط است .
[6] در حال اختيار ؛ و خواهد آمد بيان وظيفه در صورت تعذّر .

93