مثل زيادتى معيّن براى يك حج است كه در اجرت مسمّات قرار داده مىشود اگر چه ازيد از اجرت المثل باشد .
و در جريان حكم تتميم مذكور ، يا صورت وصيّت به يك حج با امكان حج از ميقات با آن مال قليل ، تأمّل است ، و عدم جريان ، خالى از وجه نيست .
لزوم صرف وديعهء ميّت در حجّ اگر ذمّه اش مشغول به حج بوده 24 - اگر نزد كسى وديعه [ اى ] باشد از شخصى ، و صاحب وديعه وفات كرد و در ذمّهء او حجّة الاسلام بود ، و علم يا اطمينان به عدم اداى ورثه حج را بر تقدير علم به مال و ايصال آن داشت ، مىتواند بلكه لازم است با اجرت المثل استيجار حج نمايد و زائد را ردِّ به ورثه نمايد ؛ و الحاق خوفْ به اطمينان ، خالى از وجه نيست . و اگر خائف نبود ، بايد با اذن ورثه ، اين عمل را انجام دهد ، يا تسليم به ايشان نمايد وديعه را .
و احتياط در صورت تمكَّن از اثبات استقرار حج با بيّنه ، در اقتصار به استيذان از ورثه يا استقلال بعد از حكم حاكم ، اولى است .
و الحاق غير وديعه مثل دين ثابت در ذمّه يا عين مغصوبه دور نيست . و هم چنين الحاق غير حج از واجبات ماليّه مثل خمس و زكات و دين خالى از وجه نيست .
بلكه الحاق وصيّت به مال ، يا به متوقّف بر صرف مال با عدم تجاوز مجموع وصايا از ثلث يا تقدّم آن چه در يد غير وارث ممكن است صرف در آن بشود و مقصود غير وارث است ، يا ثابت بعد از توزيع بر همهء وصايا در صورت عدم ترتيب ، قريب است .
اگر ودَعى متعدّد باشد و عالم به همديگر بودند ، توزيع مىشود در فرض متقدّم ، اجرت بر آنها . و اگر همه مىتوانند ، واجب است بنحو كفايت بر هر كدام . و اگر بدون علم ، همه انجام دادند ، حج سابقْ محسوب از اصل است و بقيه بدون اجازهء ورثه ، بر آنها محسوب نمىشود . و اگر همه بعد از احرام اجتماعى عالم به همديگر شدند ، احتمال تعيين محسوب بر ورثه با قرعه ، ثابت است .

181