پس اگر اختيار بر اخرى را كرد به همان اكتفا مىكند و اگر اختيار جزء ما قبل جزء آخرى را كرد ، ما بعد آن را هم بايد بكند ، تا ترتيب به عمل آيد .
< / السؤال = 3561 > < السؤال = 3220 > < السؤال = 3248 > 217 - سؤال : در عبادات استيجاريه ، نيت تقرب را به چه نحو بايد كرد ؟ آيا بايد نيت كند كه اين فعل را مىكنم لتقرب المنوب عنه فقط يا لحصول القرب لى وله معا ، و اگر شخص اجير بايد نيت تقرب را از براى خود نيز داشته باشد مشكل است امر ، نظر به اينكه با وجود اجرت گرفتن ، نيت تقرب مشكل متحقق شود و اگر هم بشود خلوصش مشكل است ، آيا هرگاه در وقت تقرب به خدا به خاطرش برسد كه باعث و داعى لزوم اين فعل بر گردن من اين اجرت گرفتن است و در حالتى كه آن عبارت را مىكند قصد تقرب نيز دارد ، چنين نيتى كافى است ك يا از اين ضميمه نيز بايد خالص باشد ؟
جواب : درگاه الهى ، درگاه بخل نيست . شكى نيست كه در وفاى به عقد اجاره كه واجب است از واجبات ثواب هست ، و اگر نه ، وجوب ، معنى نخواهد داشت . پس از حيثيت وفاى به اجاره قصد تقرب به جهت خود خالصا بىاشكال است . چون به دليل ثابت شده جواز چنين عبادتى و از حيثيت خود فعل ثواب را از براى منوب عنه منظور دارد كه قرب از براى او حاصل شود ، بلكه اميد اينكه از خود فعل ، بهره به او برسد ضرر ندارد ، چنان كه از اخبار استيجار حج وغيره ظاهر مىشود ، بلكه ظاهر مىشود كه بيشتر ، ثواب از براى او باشد و كمتر از براى منوب عنه .
< / السؤال = 3248 > < / السؤال = 3220 > < السؤال = 3569 > 218 - سؤال : هرگاه مصلى در فعلى از افعال واجبه نماز ، شك نمود ، شروع در فعل مشكوك فيه كند در اثناى آن غلبه ظن ، يا يقين به هم رساند كه فعل مزبور را كرده بود ، يا اعتنا به شك نكرده ، داخل واجب ديگر شود در آن اثنا غلبه ظن يا يقين به هم رساند كه فعل مشكوك فيه را به عمل آورده است ، صورت صورتين را بيان فرمايند .
جواب : در صورت اول ، خواه يقين حاصل شود ، يا ظن ، دست بردارد از آن فعل ، و ما بعد را به عمل آورد ، و اما در صورت دوم كه اعتنا به شك نكرده ، هرگاه عالم بود كه تكليف او اين است كه برگردد و فعل مشكوك فيه را به عمل آورد و مخالفت الهى كرده و داخل و اجب ديگر شده ، آن فعل ، منهى عنه بوده و ظاهر اين است كه كردن چنين فعلى ، مبطل

97