استيجارى تمام را در سفر تمام مىكند و قصر را قصر ، چنان كه عكس را هم به عكس مىكند . و اما سفر معصيت ، پس هر چند روزه در آن جايز است و نماز تمام است ، لكن سفر معصيت ، فسق است و اجير بايد عادل باشد . هرگاه مستأجر با علم به معصيت و فسق اجير كرد ، در صحت آن اشكال است ، و اما هرگاه مستأجر به اعتقاد عدالت داده و او را در نزد خود و خدا معصيت كرده ، نماز صحيح است و روزه صحيح است .
< / السؤال = 3230 > < السؤال = 2166 > < السؤال = 2212 > < السؤال = 2214 > 194 - سؤال : نظر به حديث توقيع ( 1 ) صاحب الزمان ( ع ) هر گاه كسى دو ركعت نماز عصر كرده باشد و جزم كند كه نماز ظهر را دو ركعت كرده ، هرگاه منافى بين الصلوتين به عمل نيامده مىتواند عدول كند و اين دو ركعت را تتمه ظهر قرار دهد و ثانيا نماز عصر را بكند ؟ آيا در اين صورت جايز است كه بالمره دست از دو ركعت ظهر بردارد و عدول كند به نيت ظهر و همين نماز را تمام كند و بعد از آن ، نماز عصر را بكند يا نه ؟
جواب : كسى كه عمل به اين حديث مىكند جايز نيست كه چنين كند ، بلكه به مقتضاى حديث عمل كند و اظهر در نزد حقير ، اين است كه عمل به اين حديث شريف جايز است و ادله عدول ( بر فرض تسليم كه شامل چنين جايى باشد ) مخصص ( 2 ) است به اين حديث شريف .
< / السؤال = 2214 > < / السؤال = 2212 > < / السؤال = 2166 > < السؤال = 3525 > 195 - سؤال : هر گاه كسى نماز ظهر و عصر را بكند و جز كند كه يكى از آنها را سه ركعت كرده است چه كند ؟
جواب : ظاهر اين است كه لازم است كه هر دو نماز را اعاده كند و اصالت تأخر حادث كه سهو است معارض است به اصالت تأخر وجود ركعت رابعه ، با وجود اين كه مىگوييم در اينجا كه هيئت تركيبيه موجود شده در خارج ، يكى زايد و يكى ناقص و هر دو حادثند و اصل در آنها مساوى است و قول به اين كه ظاهر فعل مسلم مرجح است ، يعنى اينكه ظاهر اين است كه تا ظهر را تمام نكرده منتقل به عصر نشده ، معارض است به اينكه تا عصر را تمام نكرده سلام نداده ، با وجود اين كه منع مىكنيم ظهور را بعد از يقين به سهو .

1 : وسائل : ج 5 ص 325 باب حكم من دخل في العصر . . . ، ح 1 . 2 : كلمه " مخصص " با صيغه اسم مفعول است .

87