نام کتاب : جامع الشتات ( فارسي ) نویسنده : الميرزا القمي جلد : 1 صفحه : 393
گرو بستن در آنها حلال است و فايده آن ، همين استعداد از براى قتال كفار و دشمن است ، و لكن به تفصيلى كه در كتب فقها مذكور است درمركوب كه چه چيز است و كدام تير است ، هر چند كه تير توپ و تفنگ داخل اينها نيست كه گرو بستن آنها حلال باشد ( 1 ) . لكن تعليم و تعلم آن ، در صورتى كه موقوف دفع دشمن باشد بر آن ، جايز ، بلكه واجب است در صورت وجوب ، امر به آن ، از باب امر به معروف با شرايط آن ، واجب است و آيه شريفه : " واعدوا لهم ما استطعتم من قوة و من رباط الخيل ترهبون به عدو الله وعدوكم ( 2 ) " اشاره به آن دارد . يعنى مهيا كنيد براى كفار ، هر قدر توانايى داشته باشيد از قوت و از رباط خيل . و در حديث است از رسول خدا ( ص ) كه مراد از قوت ، رمى است ، يعنى تيراندازى . و رباط الخيل ، تفسير شده است به اينكه اسب را ببندند و علف بدهند و چاق كنند از براى دفع دشمن . و بعضى تفسير آن را به مرابطه كردهاند ولفظ " ترهبون به عدو الله وعدوكم " در منزله علت است ، يعنى اين كار را بكنيد از براى اينكه بترسانيد دشمن خدا و دشمن خود را . پس هر چه به آن ترساندن حاصل شود ، خوب است . < / السؤال = 13288 > < السؤال = 4899 > < السؤال = 13283 > 476 - سؤال : آيا كفار و اهل كتابى كه در اين دعوى و مجاهده ، مدد اهل اسلام در دفع كفار از مسلمين مىنمايند ، حكم " مؤلفه قلوبهم " جارى است يا نه ؟ جواب : ثبوت سهم مؤلفه قلوبهم از اصناف مستحقين زكات بعد از زمان غيبت امام ( ع ) بر حقير ظاهر نيست ( 3 ) . لكن مضايقه ندارم كه از سهم في سبيل الله به كفار داده شود به جهت اعانت مسلمين و تقويت دين اسلام . < / السؤال = 13283 > < / السؤال = 4899 > < السؤال = 13270 > 477 - سؤال : آيا فرار از اين مجادله و مقاتله ، حكم فرار از زحف دارد ؟ و كسانى كه از امداد مالى بحسب القوة والاستطاعه امتناع مىنمايند چه حكم دارند ؟ عاصى و معاقب مىباشند يا نه ؟ و آيا كسانى كه در قوت ايشان ، مطارده ومدافعه بوده و از براى
1 : علماى دورههاى پس از ميرزا حلال و جايز دانسته اند و شايد اجماع نيز بر اين دارند . 2 : انفال : 60 3 : زيرا اين كار از شئونات حكومت است ، ليكن خواهيم ديد كه ميرزا در صورت بسط يد فقيه حكومت فقيه را جايز و در نتيجه نافذ مىداند و پس اطلاق سخن بالا قابل نظر است .
393
نام کتاب : جامع الشتات ( فارسي ) نویسنده : الميرزا القمي جلد : 1 صفحه : 393