گفته‌اند . يا اجماعى است كه سيد در ناصريات ( 1 ) ادعا كرده و در صورت جهل به بودن آب مال غير ، نهى متعلق به مكلف نيست و همچنين ظاهر دعوى اجماع هم در غير صورت علم به غصب ، معلوم نيست . و اما در صورت جهل به نجاست : پس جايز نيست اقتدا به او ، چون مأموم علم دارد به بطلان وضوى او و اين كه او ، بى وضو نماز كرده هر چند قايل باشيم كه بر خود امام ، اعاده واجب نباشد بعد از ظهور حال ، و اين منافاتى ندارد با آن كه هر گاه بر مأموم معلوم شود بعد از نماز كه امام ، بى طهارت بوده يا فاسق بوده يا كافر بوده ، بر او اعاده لازم نيست .
< / السؤال = 3407 > < / السؤال = 976 > < السؤال = 1094 > 69 - سؤال : هر گاه زخمى در اعضايى باشد و آب ، مضر آن نباشد و مى تواند رفع نجاست زخم و مواضع وصول آب را كرد و غسل كرد ، لكن چون وقت تنگ است اگر به آن بپردازد نماز قضا مىشود و اگر چيزى بر آن زخم ببندد و جبيره كند نماز را به وقت مىتواند كرد . آيا در اين صورت جبيره كند و غسل كند يا تيمم كند ؟
جواب : آنچه از ادله بر مىآيد اين است كه تيمم بدل اضطرارى است از طهارت مائيه و وضو و غسل جبيره همان طهارت مائيه است نه بدل آن ، و آن در وقتى است كه تكليف او مسح بر جبابر باشد و در چنين جايى دليل بر جواز آن نيست ، بلكه هر گاه وقت تنگ است تيمم كند و نماز كند و به عبارت اخرى ، شارع فرموده است كه هر كس در بدن او تخته شكسته بسته باشد يا لته پيچيده بر جرحى يا قرحى باشد و نتواند آب به تحت آن رساند عمل جبيره كند ، يعنى دست تر بر روى خون حايلها بمالد ، نه اين كه هر كس را بالفعل ميسر نباشد آب رساند به موضع زخم ، بايد تخته بر خود ببندد ، يا كهنه بر خود بپيچد و عمل جبيره كند .
< / السؤال = 1094 > < السؤال = 1516 > 70 - سؤال : چون كسانى كه قتل ايشان واجب مىشود به سبب قصاص يا رجم يا

1 : المسائل الناصريات : اين كتاب حاوى حدود 207 مسئله فقهى است كه مرحوم سيد مرتضى ، آن را از كتاب " الفقه الناصر " تاليف ناصر كبير ، جد مادرى خويش انتزاع كرده و به صورت كتاب مستقلى در آورده است اصل كتاب در شهر آمل مازندران نوشته شده و خود نويسنده ( حسن بن على حسينى ) نيز در آنجا شهيد شده است 304 ه‌ ق .

36