جارى است . در جايى كه نايب بدون عذر ترك كند در اينجا نيز هرگاه نيابت به همان سال معين است اجاره منفسخ مىشود و به قدر باقيمانده عمل را از او پس مىگيرند و از محل ترك ، نايب مىگيرند . وهرگاه مطلق باشد و فسخ نكند اجاره را و در سال آينده بجا آورد مجزى است ، هر چند معصيت كرده است به تأخير و مستحق تمام اجرت هست .
و شهيد ( ره ) در دروس گفته است كه مستحق هيچ نيست و لازم اين سخن است كه مجزى هم نباشد ازمنوب عنه . و شايد نظر او به اين باشد كه اين در حكم تعيين سال است .
چون در بعضى تحقيقات خود گفته است كه اطلاق در جميع اجازات ، منصرف به تعجيل مىشود و اين سخن ، على سبيل الاطلاق تمام نيست . با وجود اينكه خود شهيد ( ره ) باز در جاى ديگر حكم كرده است به اينكه اجير مطلق هرگاه اهمال كند بدون عذرى ، مستأجر مختار است ميان فسخ و امضا و لازم اين سخن اين است كه اجاره بدون فسخ منفسخ نمىشود و اين مناقض كلام اول او است ، و اگر فسخ كنند بايد نايب بگيرند تا حج را تمام كند و استرداد مىكند از او ، آنچه در برابر تتمه اعمال است .
< / السؤال = 5751 > < / السؤال = 5741 > < السؤال = 5738 > < السؤال = 5740 > < السؤال = 7211 > 423 - سؤال : هرگاه كسى اجير شده باشد از براى حج كسى ، آيا مىتواند كه خود را به اجاره بدهد از براى حج ديگرى ، پيش از آنكه حج اول را بجا بياورد يا نه ؟ و همچنين در استيجار صوم وصلوة وغيره .
جواب : تحقيق اين مطلب ، موقوف است به بيان اقسام اجير و احكام آن . و در آن چند مطلب است :
مطلب اول : اين است كه اجير بر دو قسم است ، اجير خاص و اجير مطلق . و بعضى آن را مشترك مىگويند . اما اجير خاص . پس آن بر دو قسم است : اول : آنكه اجير شود كه در مدت معينى به خودى خود ، متوجه امرى از امور مستأجر بشود ، يا اينكه هر امرى كه به او رجوع كند بجا آورد . مثل آنكه ، كسى را بگيرى كه ملازم تو باشد در مدت يك سال معين كه در امور مرجوعه تو قيام نمايد به خودى خود .
دوم : اينكه تعيين مدت نكند ، بلكه اجير شود كه عمل معينى را بكند ، مثل دوختن جامه معينى از روز معينى تا وقتى كه آن عمل تمام شود و بدون آنكه سستى

292