باشد از كردن در آن سال ، نمىتواند اجير ديگرى بشود و بر او واجب نيست قبول اجير شدن در سال ديگر نيز . و ليكن هر گاه قبول كند كه سال ديگر كند ، جايز است قبول ، و در صورت قبول بايد ديد كه قصد موصى ، مطلق حج بوده است يا خصوص حج بلدى ، خواه از صريح كلام او فهميده شود يا از قراين . پس اگر مطلق حج باشد و حج بلدى نباشد ، جايز است كه اجير شود كه در سال ديگر بعد از حج خود از مكه بيرون آيد به ميقات و حج كند از براى ميت . و هرگاه منظور او حج بلدى بوده و اجير ، راضى بشود كه بعد از عود از مكه ، ثانيا برود ، پس هرگاه معلوم شود كه غرض ميت ، مطلق بوده كه آن شخص معين از براى او حج كند ، ظاهرا جايز است كه او را اجير كنند ، به اين نحو مذكور .
و هرگاه معلوم نباشد به اين معنى كه محتمل باشد كه مراد ميت هم تعيين شخص باشد و هم بلد بودن ، و در اينجا نيز در صورت عدم رضاى او به عود ، ظاهر اين است كه جايز باشد كه او را به همين نحو ، اجير كنند . و احتمال مىرود كه اگر بنا را بر اين نحو بگذارند كه در صورت مزبوره شخص ديگر را اجير كنند كه طى مسافت بكند تا احرامگاه و حج را آن شخص اجير بكند ، بد نباشد ، و لكن لزوم آن معلوم نيست ، خصوصا كه غالب اين است شخصى كه يك سال در مكه مىماند ، به قدر ( 1 ) اجرت طى مسافت ، را علاوه بر اجرت المثل اعمال حج خواهد گرفت .
< / السؤال = 5781 > < السؤال = 5741 > < السؤال = 5751 > 422 - سؤال : هرگاه كسى وصيت كند به ديگرى در راه حج كه اگر من بميرم در راه ، نايبى از براى من ، بگير كه حج كند و قبل از احرام و دخول حرم ، فوت شود و وصى ، نايبى بگيرد كه حجة الاسلام از براى او بجا آورد ، وسانحه‌اى رو دهد كه حاج متفرق شود ، و اين نايب هم فرار كند و حج نكند ، آيا بر وصى لازم است كه ثانيا از براى او استيجار حج بكند يا نه ؟ و مال ميت هم در دست وصى هست . آيا بايد حجه بگيرد و از براى او ، به وارث بدهد ؟ و هرگاه لازم باشد در آن سال نگيرد ، آيا بايد در سال ديگر ، نايب بگيرد يا نه ؟

1 : يعنى : معادل .

290