تجديد نيت كند ، خالى از اشكال نيست . و لكن اظهر ، صحت است . وهرگاه حج در ذمه او مستقر شده بوده است ، در سال آينده حج را اعاده كند وجوبا .
و هر گاه كسى اين عمره را بجا نياورده باشد و بيايد به بلاد خود ، پس بر احرام خود باقى است . پس هرگاه ممكن شود بايد برگردد و به همان احرام ، عمره را بجا آورد و بعد از آن ، حج را بجا آورد ، حتى اينكه هرگاه فرض او حج تمتع است . چنان كه فرض اهل عراق آن است ، بايد از مكه بيرون رود و در يكى از مواقيت عمره احرام گيرد و اگر نتواند در ادنى الحل ، احرام گيرد وعمره تمتع بجا آورد و بعد از آن ، حج تمتع بكند . و هرگاه ممكن نباشد برگشتن ( از خوف راه وعدم رفيق و امثال آن ) و خواهد كه محل شود ، يعنى زن و ساير محرمات بر او حلال شود ، پس حكم اين حكم " مصدده از عمره " است . ( يعنى ممنوع از عمره به جهت خوف دشمن و امثال آن ، نه به جهت مرض و بيمارى ) چنان كه كلام جمعى است و مقتضاى عمومات ادله و نفى عسر و حرج است .
( هر چند آخوند ملا احمد ( ره ) در آيات احكام در اين تأمل كرده ) و حكم مصدود از عمره ، اين است كه قربانى بكشد به قصد محل شدن و گوشت آن را تصدق كند و جمعى تقصير را نيز واجب دانسته‌اند و بعضى تخيير كرده‌اند ما بين تقصير ، يعنى كم كردن چيزى از مو ، يا سر تراشيدن . هر چند وجوب اين ، الحال بر حقير ظاهر نيست . لكن احوط عمل به آن است به نيت محل شدن . پس زن و ساير محرمات بر او حلال مىشود و بعد برود به مكه و حج او ، چنان كه فرض او است بجا آورد . و جماعى كه كرده است در حال جهالت به حرمت ، كفاره در آن واجب نيست و اولادى كه به هم رسيده است حلال زاده است .
< / السؤال = 6706 > < السؤال = 5781 > 421 - سؤال : هرگاه كسى وصيت كند كه بعد از فوت من ، زيد را اجير كنيد از براى من حج كند و مفروض اين است كه زيد ، خود مستطيع است . آيا واجب است قبول يا نه ؟ و بر فرض قبول ، هرگاه بگويد من مىروم به مكه و حج خود را بجا مىآورم و در آنجا مىمانم و در سال ديگر ، حج مىكنم ، آيا جايز است از براى اجير اين عمل و از براى وارث و وصى جايز است اكتفا به همين يا نه ؟
جواب : كسى كه در ذمه او ، حج واجب هست كه در آن سال كند و متمكن هم

289