سابقه هم به عمل نمىآيد ، وضو صحيح است .
< / السؤال = 1009 > < السؤال = 569 > 36 - سؤال : در تطهير اعضاى ذيحس در شب يا در جاى تاريك كه احساس به بصر ممكن نيست احساس همان عضو به وصول آب كافى است يا نه ؟ مثلا در طهارت از بول در صورت مفروضه بايد انگشت بر مخرج گذاشت و آب ريخت يا نه و بر فرض گذاشتن چه فرق است ميان انگشت و موضع خاص در احساس و همچنين اعضاى غير ذيحس و جامه و ظرف .
جواب : ظاهر اين است كه احساس همان عضو كافى است و ضرور نيست كه به دست و انگشت آب را برساند و عمده اشكال در اين مسئله اين است كه يقين به نجاست حاصل شده و در تاريكى به مجرد آب ريختن يقين به وصول آب به جميع اعضاء نمىشود غالبا ، خصوصا در عضوى كه حس ندارد مثل ظرف و جامه و تحقيق در جواب اين است كه مطهر شرعى شستن موضع است و در شستن موضع رجوع به عرف مىشود و كسى كه در تاريكى آب را بر عضو جارى مىكند عرفا صادق است كه عضو را شست . يقينا هر چند يقين به رسيدن به جميع اجزاء حاصل نشود .
و مثل اين است كلام در وضو و غسل ، خصوصا در غسل ترتيبى كه علم به وصول آب به جميع اعضاء خصوصا پشت سر آدمى قريب به محال است ، پس شستن عرفى كه مشخص شد كافى است .
< / السؤال = 569 > < السؤال = 566 > 37 - سؤال ، در طهارت از بول چقدر از آب بايد باشد ؟
جواب : اگر سؤال از استنجاء بول است اظهر اين است كه ازاله عين كند كافى است و احوط آن است كه دو بار باشد . گاه هست كه دو قطره كفايت كند و گاه هست بيشتر ضرور شود . سوراخ مخرج كه گشاده است گاه است بول ، تعدى به اطراف مىكند بيشتر ضرور مىشود و هرگاه تنگ باشد كمتر كافى است . و گاه هست مخرج بول ، آلوده به جسم لغزنده باشد مثل " مدى " و غير آن ، آب بيشتر در كار است و اگر سؤال از تطهير بدن و جامه و غير آن است تفصيل آن را در مرشد العوام ذكر كرده‌ام . به آنجا رجوع كنند و كاغذ شما هم بيش از اين ، جا ندارد .
< / السؤال = 566 > < السؤال = 566 > < السؤال = 1241 > 38 - سؤال : هرگاه بعد از ملاعبه و آمدن آب منى و تلويث حشفه ، بول كند در

21