إسم الكتاب : جامع الشتات ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 451)

< / السؤال = 3247 > < السؤال = 3191 > 238 - سؤال : بفرمايند كه ترتيب در قضاى صلوة واجب است يا نه ؟ و بر فرض وجوب ترتيب ، در نيابت هم بايد ترتيب را ملاحظه نمود يا نه ؟
جواب : اظهر در نظر احقر ، عدم وجوب ترتيب است در اصل قضا ، الا در ترتيبات جعليه الهيه ، مثل تقدم ظهر بر عصر و مغرب بر عشا ، نه مثل تقدمات قشريه لازمه نفس اوقات ، مثل ظهرين بر عشائين ، و عشائين بر صبح ، و به طريق اولى در صلوة استيجار . پس اظهر آن است كه چند نفر در يك روز با هم مىتوانند نماز كرد ، بدون تقدم و تأخر ، بلى احوط ، ملاحظه ترتيب است ، چنان كه ظاهر مشهور ، است .
< / السؤال = 3191 > < السؤال = 2360 > < السؤال = 2605 > < السؤال = 2608 > < السؤال = 3220 > < السؤال = 8676 > 239 - سؤال : هرگاه عمرو موصى ، پنجاه سال نداشته باشد و وصيت پنجاه سال صلوة بكند ، وصيت صحيح است يا نه ؟ و بر فرض صحت ، نايب چه نحو نيت كند ؟ نيت قضا بكند يا نيت قربت ؟
جواب : بلى ، هرگاه مقصود او اين باشد كه احتياط نمازهايى را كرده باشد كه اگر نماز بعضى صحيح نباشد آن زيادتى در عوض آن باشد باكى نيست ، و الا در زايد بر قدر واجب ، استيجار صورتى ندارد و قصد قربت كافى است ، زيرا گاه است كه اصل استيجار از راه احتياط است نه از راه علم به شغل ذمگى و بايد دانست كه اينكه گفتيم كه قصد قربت كافى است مراد ما ، قصد عمل منوب عنه است و الا عمل نايب موجر ، واجب است و بايد قصد وجوب بر خود را داشته باشد كه بر منوب عنه مستحب بوده از راه احتياط و چون محتمل است كه بعض نمازهاى منوب عنه ، واجب و بعضى مستحب باشد قصد قربت را براى آن گفتيم كه قدر مشترك ما بين آنها باشد .
و بايد دانست كه اظهر جواز استيجار عبادات قبل از بلوغ است در حال تمييز ، چون اقوى در نظر حقير ، اين است كه عبادات صبى مميز ، شرعيه است نه محض تمرين ، پس استيجار ازيد از ايام تكليف به اين وجه هم ممكن است .
و بدان كه در اصل مسئله اعاده نمازى كه محكوم است به صحت شرعا و قضاى آن در حال حيات يا بعد از ممات ، مجال سخن هست ، و شهيد در ذكرى گفته است كه مشهور شده است ما بين متأخرين علما در كردار و گفتار ( هر دو ) احتياط كردن به قضاى

105