الاطلاق در منهيات عبادات نسبت به عبادات ، ملاحظه كرده ، حكمت و مصلحت در همان است . پس گوييم مثلا آدابى كه در نماز از اين حيثيت كه نماز است نسبت به مرد ، از اين حيثيت كه مرد است ملاحظه كرده ، راجح در فعل آن ، همان است كه وضع كرده و شكى نيست كه مقصود مستأجر هم بايد اشرف اوضاع و اصلح آنها باشد و اين در واجبات و محرمات كمال وضوح دارد ، مثل نماز در حرير و انحنا به قدر اقل واجب در مرد .
< / السؤال = 3236 > < / السؤال = 3235 > < السؤال = 3077 > 224 - سؤال : هرگاه مصلى در قنوت يا سجود نماز واجب يا مستحب ، از آيات قرآنى به قصد دعا تلاوت نمايد ، منشأ بطلان نماز مىشود يا نه ؟
جواب : مانعى ندارد .
< / السؤال = 3077 > < السؤال = 2791 > 225 - سؤال : هرگاه مصلى ، اعراب آخر آيات حمد و سوره ، يا ساير اذكار و ادعيه را نداند ، نمازش باطل است يا در حالت وقف به سكون ، مىخواند كافى است ؟
جواب : ظاهر اين است كه وقف كردن به سكون ، كافى است در صحت نماز ، هر چند نداند كه اعراب آخر كلمه چه چيز است ، بلى اگر خواهد وصل كه كند بايد اعراب را بداند ، چون وصل به سكون جايز نيست ، پس بايد بداند كه به چه نحو بايد بخواند .
< / السؤال = 2791 > < السؤال = 3085 > < السؤال = 3086 > < السؤال = 3115 > 226 - سؤال : مصلى ، كلمه‌اى يا حرفى را غلط گفته ، يا درست از مخرج ادا نشده و در تكرار نيز غلط يا درست ادا نشود ، در دفعه ثالثه ، فعل كثير به عمل مىآيد يا نه ؟
جواب : اين را فعل كثير نمىگويند . بلى اگر اين شخص ، وسواسى و كثير الشك است و مكرر تكرار كلمه مىكند ، ظاهر اين است كه تكرار ، مبطل باشد . به جهت اينكه اين منهى عنه است و ذكر و قرآن و دعايى كه در نماز جايز است منصرف به اين نوع قرآن و ذكر ، نمىشود ، خصوصا هرگاه منجر به فعل كثير شود ، يا قرائت را از اسلوب قرائت بيرون كند .
خلاصه بايد تمييز كرد ما بين اين كه جزما غلط گفته بود و تكرار از براى تدارك غلط است ، و ما بين اينكه شك در صحت داشت و در محل خود تدارك آن مىكند . و ما بين اينكه تكرار كند از باب احتياط كه بر وجه اكمل بگويد . و ما بين اينكه وسواسى است و به متابعت شيطان ، تكرار مىكند .
< / السؤال = 3115 > < / السؤال = 3086 > < / السؤال = 3085 > < السؤال = 3085 > < السؤال = 3086 > 227 - جواب : اظهر اين است كه تكرار موصوف و مضاف ، ضرور نباشد ، چون در اول بار بر

100