وجه صحيح ادا شده و توهم اينكه لازم مىآيد وقف به حركت ضعيف است و اگر اين را ملاحظه كنيم ، گاه است كه آيه را بايد از سر گرفت . پس در " صراط الذين " مثلا هرگاه حرف " ذال " از مخرج ادا نشود ، خود تدارك كند جايز است كه بگويد : " الذين انعمت عليهم " . و همچنين در " الصراط المستقيم " هرگاه " سين " مستقيم از مخرج ادا نشود ، همان كلمه " المستقيم " را تكرار كند ، و اگر اكتفا نكنيم در اينجا بايد آيه را از سر گرفت ، به جهت آنكه توهم ، يعنى وقف به حركت در كلمه " الصراط " و " اهدنا " هر دو لازم مىآيد .
< / السؤال = 3086 > < / السؤال = 3085 > < السؤال = 2772 > 228 - سؤال : هرگاه مصلى در بين كلمه ، به اعتبار آب دهن يا بلغم ، قطع صدا و نفس نمود ، كلمه مزبوره را تكرار نمايد ، يا چون نفس باقى است كافى است ؟
جواب : همين كه تكلم به كلمه ، بر وجه صحيح مىشود ، هر چند جهر ، به سبب بلغم يا چيز ديگر به عمل نيايد ، ظاهر اين است كه در مثل يك كلمه يا دو كلمه ، مضر به نماز نباشد و تكرار واجب نباشد و اگر بعد از ازاله آن به تنحنح يا وجهى ديگر تكرار كند به قصد احتياط بهتر خواهد بود .
< / السؤال = 2772 > < السؤال = 2943 > 229 - سؤال : كلمه " تعالى " را در " بحول الله تعالى " بايد گفت يا نه ؟
جواب : نمىگويم و حكم به بطلان نمىكنم اگر بگويند . و احوط ، ترك آن است .
< / السؤال = 2943 > < السؤال = 3215 > 230 - سؤال : طفل غير مكلف ، نيت نماز و روزه را به چه نحو بكند ؟
جواب : آنچه را حقير در اين مسئله تحقيق كرده‌ام بعد از اشكالات بسيار ، از هر جهت از جهات ، اين است كه عبادات صبى مميز ، شرعيه است و امر از براى او سنت است و قصد استحباب مىكند ( هر چند در عبادات واجبه باشد ) تقربا الى الله ، و ليكن چون عمده مقصود در تكليف طفل ، تمرين يعنى عادت دادن او است تا بعد از بلوغ ، امر بر او آسان باشد ، لهذا بايد صورت نيت مكلفين را هم تصور نمايد ، يعنى اين نماز و روزه كه مكلفها آن را مىكنند به اين نحو كه قصد مىكنند كه اين نماز يا روزه را مىكنم واجب تقربا الى الله ، من همان را مىكنم بر من سنت است قربة الى الله ، پس وجوب آن براى اطفال ، محض تصور است و نيت از باب تصديق است كه اجير حج مندوب ، تصور حجى كه سنت است بر منوب عنه مىكند به قصد وجوب بر خود ، تقربا إلى الله .

101