تبريزى : مسأله فروختن چيز نجسى كه در خوردن و آشاميدن استعمال مىشود و ممكن است آن را آب كشيد ، اگر نجس بودن آن را به طرف بگويند اشكال ندارد .
سيستانى : مسأله فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه قابل پاك شدن است اشكال ندارد ، ولى لازم است كه نجس بودن آن را به طرف بگويد ، به دو شرط : اوّل : آن كه طرف در معرض آن باشد كه در مخالفت تكليف شرعى واقع شود مثل اين كه او را در خوردن يا آشاميدن استعمال نمايد و اگر اين چنين نباشد ، لازم نيست بگويد مثلًا نجس بودن لباسى را كه طرف با آن نماز مىخواند لازم نيست به او بگويد زيرا پاك بودن لباس شرط واقعى نيست . دوّم : آن كه احتمال بدهد كه طرف به گفتهء او ترتيب اثر دهد و امّا اگر بداند كه ترتيب اثر نمىدهد ، گفتن لازم نيست .
مكارم : مسأله فروختن و عاريه دادن چيز نجس اشكال ندارد و اطَّلاع دادن نيز لازم نيست ، مگر در صورتى كه بداند گيرنده ، آن را در خوردن و نماز و مانند آن استعمال مىكند كه احتياط واجب ، اعلام است . همچنين اگر نزد عاريه گيرنده نجس شود ، به هنگام برگرداندن در همين صورت اعلام مىكند .
< صفحة فارغة > [ مسأله 143 اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد ] < / صفحة فارغة > مسأله 143 اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند ، لازم نيست به او بگويد ( 1 ) . ( 1 ) بهجت : مگر اين كه با او طورى معاشرت داشته باشد كه اگر نگويد ، لوازم مشترك بين آن دو نجس خواهد شد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 144 اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 144 اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانهء او مىشوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است ، لازم نيست به آنان بگويد ( 1 ) . ( 1 ) بهجت : مگر اين كه مثل مسأله فوق با آنها معاشرت داشته باشد .
اراكى : بنا بر احتياط واجب بايد به آنان بگويد .
گلپايگانى : بنا بر احتياط لازم بايد به آنان بگويد .
خوئى ، تبريزى : [ اگر ] در معرض اين باشد كه نجاست به مأكول و مشروب سرايت كند ، بايد به آنان بگويد . مكارم : احتياط آن است كه به او اعلام كند .
سيستانى : چنانچه او موجب اين امر شده باشد ، بايد با دو شرطى كه در مسأله پيش گذشت به آنان بگويد . صافى : وجوب اعلام به آنان معلوم نيست .
زنجانى : به چهار شرط لازم است به آنان بگويد : شرط اول : آن كه صاحب خانه آنها را دعوت كرده باشد و يا در مجالسى چون مجلس روضه دعوت عمومى شده باشد ، پس اگر كسى بدون دعوت صاحب خانه وارد شود ، بر صاحب خانه لازم نيست نجس شدن لباس يا بدن او را بگويد . شرط دوم : آن كه جا يا چيز نجس به گونه‌اى باشد كه تماس بدن يا لباس افراد با رطوبت ، با آن متعارف است مثلًا اگر دستمالى كه در كنار دستشويى گذاشته مىشود نجس باشد ، بر صاحب خانه لازم است نجس شدن بدن يا لباس ديگران را به آنها بگويد ، ولى اگر قسمتى از

96