چيزى كه نجس شده و خورانيدن آن به اشخاص بالغ و همچنين خورانيدن متنجّسى كه ضرر دارد به اطفال ، حرام است و با عدم ضرر هم احتياط مستحبّ ترك خورانيدن به اطفال است . خوئى ، تبريزى : مسأله خوردن و آشاميدن چيز متنجّس حرام است و همچنين است خوراندن آن به ديگرى ؛ و در خوراندن آن به طفل يا ديوانه ، اظهر ، جواز است و اگر خود طفل يا ديوانه غذاى نجس را بخورد يا با دست نجس غذا را نجس كند و بخورد بىاشكال لازم نيست از او جلوگيرى كنند . سيستانى : خوراندن آن به طفل يا ديوانه جايز است . . [ كلمهء " بىاشكال " در رساله آيت الله سيستانى نيست ] زنجانى : مسأله خوردن و آشاميدن چيز نجس يا متنجس حرام است و همچنين خوراندن آن به ديگرى در صورتى كه ضرر داشته باشد ، و نيز خوراندن چيز مست كننده و چيزى كه حيوانى مانند موش در آن مرده باشد ، هر چند ضرر نداشته باشد ؛ بلكه بنا بر احتياط واجب بايد از خوراندن ساير اشياء نجس يا متنجس نيز خوددارى كرد . خوراندن چيز مضرّ و چيز مست كننده به طفل يا ديوانه حرام است و اگر طفل يا ديوانه خود به خوردن آن اقدام كند ، بر ولىّ او لازم است از وى جلوگيرى كند و در غير اين دو صورت ، ظاهراً خوراندن چيز نجس جايز است و جلوگيرى از آن بر ولىّ لازم نيست . < صفحة فارغة > [ مسأله 142 فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد ] < / صفحة فارغة > مسأله 142 فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد اگر نجس بودن آن را به طرف نگويند ( 1 ) اشكال ندارد ( 2 ) ، ولى چنانچه انسان بداند كه عاريه گيرنده و خريدار ، آن را در خوردن و آشاميدن ( 3 ) استعمال مىكنند بايد نجاستش را به آنها بگويند ( 4 ) . ( 1 ) خوئى ، گلپايگانى ، صافى ، زنجانى : بگويند . . ( 2 ) گلپايگانى : بقيه مسأله ذكر نشده . خوئى ، زنجانى : اگر چه از قِسم خوراكى باشد . [ پايان مسأله ] صافى : ولى در غير خوراكيها كه شستن آنها متعارف نيست يا براى آن چه طهارت واقعى شرط آن نيست به كار برده مىشود ، اگر نگويد اشكال ندارد . ( 3 ) اراكى : يا كارهايى كه طهارت در آن شرط است مانند پوشيدن لباس در نماز . . ( 4 ) نورى : بنا بر احتياط واجب . بهجت : و اگر بداند كه آن را در كار حرامى استعمال مىكند اصل فروختن يا عاريه دادن ، محلّ اشكال است . فاضل : مسأله فروش و عاريه دادن چيز نجس كه استفاده از آن مشروط به طهارت نيست مانعى ندارد و در اين فرض لازم نيست نجس بودن آن را به مشترى اطلاع دهد . امّا فروش و عاريه دادن چيز نجسى كه استفاده از آن مشروط به طهارت واقعيه است در صورتى صحيح است كه امكان تطهير آن باشد و به مشترى اطلاع دهد . و فروش و عاريه دادن چيز نجسى كه استفاده متعدد دارد بدون اطلاع به مشترى اشكالى ندارد و صحيح است ولى اگر مىداند مشترى از آن استفاده هايى مىكند كه مشروط به طهارت است بايد به او اطلاع دهد .