در سفر به نيت رجاء بايد گرفت ، مگر در مدينهء مشرفه كه بنا بر روايت ، مسافر مىتواند براى برآورده شدن حاجت سه روز روزه بگيرد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1718 مسافر مىتواند براى خواستن حاجت ] < / صفحة فارغة > مسأله 1718 مسافر مىتواند براى خواستن حاجت ، سه روز در مدينهء طيبه روزهء مستحبى بگيرد ( 1 ) . ( 1 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، زنجانى : و أحوط اين است كه آن سه روز روزهاى چهار شنبه و پنجشنبه و جمعه باشد .
فاضل : و احتياط آن است كه سه روز پشت سر هم و چهار شنبه و پنجشنبه و جمعه باشد .
مكارم : ( هر چند قصد ده روز نكند ) ولى احتياط آن است كه روز چهار شنبه و پنجشنبه و جمعه را اختيار كند . بهجت : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1717 .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1719 كسى كه نمىداند روزهء مسافر باطل است ] < / صفحة فارغة > مسأله 1719 كسى كه نمىداند روزهء مسافر باطل است ( 1 ) اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد روزه‌اش باطل مىشود . و اگر تا مغرب نفهمد روزه‌اش صحيح است . ( 1 ) زنجانى : كسى كه اصلًا نمىداند روزه براى مسافر مشروع نيست . .
بهجت : مسأله اگر مسافر نداند كه روزه در سفر صحيح نيست و روزه بگيرد روزه‌اش صحيح است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1720 اگر فراموش كند كه مسافر است ] < / صفحة فارغة > مسأله 1720 اگر فراموش كند كه مسافر است ، يا فراموش كند كه روزهء مسافر باطل مىباشد و در سفر روزه بگيرد روزهء او باطل است ( 1 ) . ( 1 ) مكارم : بنا بر احتياط واجب بايد روزه را قضا كند .
زنجانى : مسأله كسى كه برخى از جزئيات مسائل روزه مسافر را نمىداند ، يا فراموش كند كه مسافر است يا فراموش كند كه روزه مسافر مشروع نيست و در سفر روزه بگيرد ، روزه او باطل است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1721 اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1721 اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد ، بايد روزهء خود را تمام كند ( 1 ) و اگر پيش از ظهر مسافرت كند ( 2 ) ، وقتى به حد ترخص برسد ( 3 ) يعنى به جايى برسد كه ديوار شهر را نبيند و صداى اذان آن را نشنود ( 4 ) ، بايد روزهء خود را باطل كند ( 5 ) و اگر پيش از آن روزه را باطل كند بنا بر احتياط ، كفاره نيز بر او واجب است . ( 1 ) صافى : و در صورتى كه شب نيت سفر كرده باشد احتياط مستحب آن است كه قضاى آن را به جا آورد . . ( 2 ) مكارم : روزه‌اش باطل است ، ولى قبل از آن كه به حد ترخص برسد نمىتواند روزه را افطار كند و اگر پيش از آن افطار كند كفّاره بر او واجب است ( منظور از حدّ ترخّص جايى است كه صداى اذان شهر را نشنود ، يا به جايى برسد كه از نظر مردم شهر پنهان گردد ) . ( 3 ) خوئى ، تبريزى : در صورتى كه از شب نيت سفر داشته باشد روزه‌اش باطل مىشود و الا بنا بر احتياط واجب روزه را تمام كند و بعداً قضا كند ( تبريزى : بعداً قضا لازم نيست ) . و اگر پيش از رسيدن به حد ترخص روزه را باطل كند كفاره بر او واجب است .

953