ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد . ولى ظاهر آن است كه سفر جايز است و قصد اقامه واجب نيست و در صورتى كه روزه نگيرد لازم است روزهء آن روز را قضا كند .
فاضل : مثل اين كه نذر كند روز معينى را روزه بگيرد ، مىتواند در آن روز مسافرت نمايد همچنين است در تنگى وقت اگر قضاء ماه رمضان به عهده‌اش باشد .
سيستانى : چنانچه به اجاره يا مانند آن واجب شده باشد يا روز سوم از روزهاى اعتكاف باشد نمىتواند در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بايد قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد ولى اگر روزهء آن روز به نذر واجب شده باشد ، ظاهر آن است كه سفر در آن روز جايز است و قصد اقامت واجب نيست ، هر چند بهتر آن است كه تا ناچار نشود مسافرت نكند و اگر در سفر است قصد اقامت نمايد ولى اگر به قسم يا عهد واجب شده باشد بنا بر احتياط واجب مسافرت نرود و اگر در سفر بود قصد اقامت كند .
مكارم : ( مثل اين كه نذر كرده نيمهء شعبان را روزه بگيرد ) بنا بر احتياط واجب نبايد در آن روز مسافرت كند ، حتَّى اگر در سفر است بايد در جايى قصدِ توقفِ ده روز كند و آن روز را روزه بگيرد .
صافى : مثلًا نذر كرده باشد روز معينى را روزه بگيرد ، بنا بر احتياط مستحب تا ناچار نشود ، در آن روز مسافرت نكند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بنا بر احتياط مستحب قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد .
زنجانى : مثلًا نذر كرده باشد روز معيّنى را روزه بگيرد ، تا ناچار نشود ، نمىتواند در آن روز مسافرت كند ، و اگر در سفر باشد ، چنانچه ممكن است بايد به وطن برگردد يا قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1717 اگر نذر كند روزه بگيرد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1717 اگر نذر كند روزه بگيرد ( 1 ) و روز آن را معين نكند ، نمىتواند آن را در سفر به جا آورد . ولى چنانچه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد ( 2 ) بايد آن را در سفر به جا آورد . و نيز اگر نذر كند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد ، روزه بگيرد بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد . ( 1 ) خوئى ، سيستانى : روزهء مستحبى بگيرد . . ( 2 ) مكارم : يا نذر كند روز معينى را چه مسافر باشد چه نباشد روزه بگيرد ، احتياط واجب آن است كه آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد .
زنجانى : مسأله مسافر نمىتواند روزه مستحبى بگيرد ، مگر در مدينه طيبه ( به تفصيلى كه در مسأله بعد مىآيد ) و اگر نذر كند روزه مستحبى بگيرد ، نمىتواند آن را در سفر به جا آورد ، مگر در نيت نذر تصريح كرده باشد كه روزه را در سفر انجام دهد ، يا چه مسافر باشد يا نباشد روزه بگيرد ، و لازم نيست قبل از رفتن به مسافرت نذر كند بلكه مىتواند بعد از سفر نذر كند كه در همان سفر روزه بگيرد .
بهجت : مسأله مسافر نمىتواند در سفر روزه بگيرد ، مگر اين كه روزه گرفتن در سفر را نذر كرده باشد ، كه در اين صورت روزه گرفتن صحيح است ، و بنا بر احتياط واجب روزهء مستحبى را

952