( 1 ) سيستانى : و پيش از گذشت زمانى كه بتواند آن روزه هايى را كه نگرفته قضا كند بميرد ، آن روزه ها قضا ندارند . ( 2 ) گلپايگانى ، خوئى ، فاضل ، تبريزى ، مكارم ، صافى ، زنجانى ، نورى : بقيه مسأله ذكر نشده .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1703 اگر به واسطهء مرضى روزهء رمضان را نگيرد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1703 اگر به واسطهء مرضى روزهء رمضان را نگيرد و مرض او تا رمضان سال بعد طول بكشد ، قضاى روزه هايى را كه نگرفته بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد كه تقريباً ده سير است طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد ( 1 ) ، ولى اگر به واسطهء عذر ديگرى مثلًا براى مسافرت روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند ، روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا كند ( 2 ) و احتياط مستحب ( 3 ) آن است كه براى هر روز يك مد طعام هم به فقير بدهد . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) سيستانى : بايد براى هر روز يك مُد ( 750 گرم تقريباً ) طعام يعنى گندم يا جو يا نان و مانند اينها به فقير بدهد . .
زنجانى : بايد براى هر روز يك مد كه به احتياط واجب حدود ( 900 ) گرم است طعام به فقير بدهد . . ( 2 ) مكارم : احتياط واجب آن است كه روزه هايى را كه نگرفته ، بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هر روز يك مُد طعام به فقير دهد ، همچنين ، اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده ، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پيش آمده است . ( 3 ) خوئى ، اراكى ، فاضل ، سيستانى ، تبريزى ، صافى : احتياط واجب . . زنجانى : احتياط . .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1704 اگر به واسطهء مرضى روزهء رمضان را نگيرد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1704 اگر به واسطهء مرضى روزهء رمضان را نگيرد و بعد از رمضان مرض او بر طرف شود ولى عذر ديگرى پيدا كند كه نتواند تا رمضان بعد قضاى روزه را بگيرد بايد روزه هايى را كه نگرفته قضا نمايد ( 1 ) و نيز اگر در ماه رمضان ، غير مرض عذر ديگرى داشته باشد و بعد از رمضان آن عذر بر طرف شود و تا رمضان سال بعد به واسطهء مرض نتواند روزه بگيرد روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا كند ( 2 ) . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) اراكى ، سيستانى : و بنا بر احتياط واجب ، براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد . . ( 2 ) اراكى ، خوئى ، فاضل ، تبريزى ، سيستانى : و بنا بر احتياط واجب براى هر روز يك مد طعام هم به فقير بدهد . صافى : و بنا بر احتياط مستحب كفاره نيز بدهد .
زنجانى : و در هر دو صورت ، بنا بر احتياط براى هر روز يك مد طعام نيز به فقير بدهد .
مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1703 .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1705 اگر در ماه رمضان به واسطهء عذرى روزه نگيرد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1705 اگر در ماه رمضان به واسطهء عذرى روزه نگيرد و بعد از رمضان عذر او بر طرف شود و تا رمضان آينده عمداً قضاى روزه را نگيرد ( 1 ) بايد روزه را قضا كند و براى هر روز يك مد گندم يا جو و مانند اينها هم به فقير بدهد ( 2 ) . اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست ( 1 ) زنجانى : تا ماه رمضان آينده بدون عذر قضاى روزه را نگيرد . . ( 2 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، زنجانى : براى هر روز يك مد طعام هم به فقير بدهد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1706 اگر در قضاى روزه كوتاهى كند تا وقت تنگ شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 1706 اگر در قضاى روزه كوتاهى كند تا وقت تنگ شود و در تنگى وقت عذرى پيدا كند ،

947