( 1 ) گلپايگانى : كه تأخير يكى كفاره دارد و تأخير ديگرى ندارد بايد در نيت معين كند روزه‌اى را كه مىگيرد قضاى كدام رمضان است . ( 2 ) صافى : كه قضاى سال آخرى است ، قضاى آن سال حساب نمىشود و كفارهء تأخير آن از او ساقط نمىگردد . ( 3 ) خوئى ، تبريزى ، زنجانى : قضاى سال آخرى حساب نمىشود . ( زنجانى : بلكه از سالهاى قبل حساب مىشود . ) سيستانى : قضاى آخرين سال حساب نمىشود كه كفارهء تأخير از او ساقط شود .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1700 كسى كه قضاى روزهء رمضان را گرفته ] < / صفحة فارغة > مسأله 1700 كسى كه قضاى روزهء رمضان را گرفته ، اگر وقت قضاى روزه او تنگ نباشد مىتواند پيش از ظهر روزهء خود را باطل نمايد ( 1 ) . ( 1 ) مكارم : ولى بعد از ظهر جايز نيست ، همچنين اگر قضاى روزهء غير معينى ( مانند قضاى روزهء نذر ) را گرفته باشد ، احتياط واجب آن است كه بعد از ظهر روزه را باطل نكند .
خوئى ، سيستانى : مسأله در قضاى روزهء رمضان مىتواند پيش از ظهر روزهء خود را باطل نمايد ، ولى اگر وقت قضا تنگ باشد بهتر آن است كه باطل ننمايد .
زنجانى : مسأله در قضاى روزه ماه رمضان ، اگر از شب نيت روزه را داشته باشد يا وقت قضا تنگ باشد جايز نيست روزهء خود را باطل كند ؛ خواه پيش از ظهر باشد خواه بعد از ظهر ، و اگر از شب نيت نكرده باشد و وقت هم داشته باشد مىتواند پيش از ظهر روزهء خود را باطل نمايد و بعد از ظهر نمىتواند .
بهجت : مسأله كسى كه قضاى روزهء ماه رمضان گرفته است ، در صورت وسعت وقت پيش از ظهر مىتواند افطار كند و آن قضا را در وقت ديگرى انجام دهد ولى افطار بعد از ظهر حرام است ، و اگر بعد از ظهر افطار كند بايد كفاره بدهد و كفاره او اطعام ده فقير و در صورت عدم توانايى سه روز روزه گرفتن است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1701 اگر قضاى روزهء ماه رمضان شخص ديگرى را گرفته باشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1701 اگر قضاى روزهء ماه رمضان شخص ديگرى را گرفته باشد ( 1 ) ، احتياط واجب آن است ( 2 ) كه بعد از ظهر روزه را باطل نكند . اين مسأله در رسالهء آيات عظام : مكارم و بهجت نيست ( 1 ) خوئى ، گلپايگانى ، صافى ، زنجانى ، تبريزى ، سيستانى : اگر قضاى روزهء ميتى را گرفته باشد . . فاضل : اگر قضاى روزهء شخص ديگر را گرفته باشد . .
نورى : اگر قضاى روزهء معيّنى را گرفته باشد . . ( 2 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : بهتر است . .
گلپايگانى ، صافى ، زنجانى : احتياط مستحب است . .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1702 اگر به واسطهء مرض ، يا حيض ، يا نفاس ، روزهء رمضان را نگيرد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1702 اگر به واسطهء مرض ، يا حيض ، يا نفاس ، روزهء رمضان را نگيرد ( 1 ) و پيش از تمام شدن رمضان بميرد ، لازم نيست روزه هايى را كه نگرفته براى او قضا كنند ( 2 ) ، اگر چه مستحب است . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست

946