بايد قضا را بگيرد ( 1 ) و براى هر روز يك مد گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد ( 2 ) بلكه اگر موقعى كه عذر دارد تصميم داشته باشد كه بعد از بر طرف شدن عذر روزه هاى خود را قضا كند و پيش از آن كه قضا نمايد در تنگى وقت عذر پيدا كند بايد قضاى آن را بگيرد ، و احتياط واجب ( 3 ) آن است كه براى هر روز هم يك مد غذا به فقير بدهد . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : و ( سيستانى : بنا بر احتياط واجب ) براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و همچنين است ( خوئى ، تبريزى : بنا بر احتياط واجب ) اگر بعد از بر طرف شدن عذر تصميم داشته باشد كه روزه هاى خود را قضا كند ولى پيش از آن كه قضا نمايد در تنگى وقت عذر پيدا كند . گلپايگانى ، صافى : در تنگى وقت عذرى پيدا كند ، كه پيش از ماه مبارك نتواند قضا نمايد بايد قضا را بعد بگيرد . . فاضل : بايد قضا را در سال بعد بگيرد . . ( 2 ) گلپايگانى ، صافى : هر چند موقعى كه عذر دارد ، تصميم داشته باشد كه بعد از بر طرف شدن عذر روزه هاى خود را قضا كند . مكارم : امّا اگر كوتاهى نكرده و اتفاقاً در تنگى وقت ، عذرى پيدا شده فقط قضا لازم است . فاضل : براى هر روز يك مُد طعام به فقير بدهد . . ( 3 ) فاضل : احتياط مستحب . . زنجانى : مسأله اگر در قضاى روزه سستى و مسامحه كند تا وقت تنگ شود و در تنگى وقت عذرى پيدا كند كه موجب ترك روزه شود ، بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و بعد از بر طرف شدن عذر ، قضا را بگيرد و اگر مسامحه نكند و تصميم داشته باشد كه روزه هاى خود را قضا كند ، ولى پيش از آن كه قضا نمايد ، در تنگى وقت عذر پيدا كند ، پس از بر طرف شدن عذر بايد قضا را گرفته ، بنا بر احتياط براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد . < صفحة فارغة > [ مسأله 1707 اگر مرض انسان چند سال طول بكشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1707 اگر مرض انسان چند سال طول بكشد ، بعد از آن كه خوب شد ( 1 ) اگر تا رمضان آينده به مقدار قضا وقت داشته باشد بايد قضاى رمضان آخر را بگيرد و براى هر روز از سالهاى پيش يك مد كه تقريباً ده سير است ، طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد ( 2 ) . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) گلپايگانى ، خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، صافى : بايد قضاى رمضان آخر را بگيرد و براى هر روز از سالهاى پيش يك مد طعام ( گلپايگانى ، صافى : يك مُد گندم يا جو و مانند اينها ) به فقير بدهد . زنجانى : هر مقدارى كه تا ماه رمضان بعد براى گرفتن روزهء قضاى ماه رمضان آخر ، زمان داشته باشد بايد روزه بگيرد و اگر نگرفت در سالهاى بعد بگيرد و قضاى روزهء سالهاى قبل لازم نيست بلكه براى هر روز از سالهاى پيش يك مد طعام به فقير بدهد . ( 2 ) فاضل : طعام به فقير بدهد . < صفحة فارغة > [ مسأله 1708 كسى كه بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1708 كسى كه بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد مىتواند كفارهء چند روز را به يك فقير بدهد ( 1 ) . اين مسأله در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) مكارم : و اگر مقدارى نان دهد كه گندم آن به اندازهء يك مد باشد كافى است ، ولى پول آن را نمىتواند بدهد مگر اين كه اطمينان داشته باشد آن را براى خريد نان مصرف مىكند .