مكارم : [ دوّم ] : هر گاه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد ولى نيت روزه نكرده باشد يا قصد كند كه روزه خود را بخورد يا با ريا روزهء خود را باطل نمايد . . ( 7 ) مكارم : بنا بر احتياط واجب . .
زنجانى : [ سوم ] : در ماه رمضان ، غسل جنابت را فراموش كند و بعد از گذشتن ماه رمضان متوجه شود و اگر در ماه رمضان بعد از گذشتن يك هفته متوجه شود به احتياط مستحب روزه را قضا نمايد . . [ مورد چهارم در رساله آيت الله سيستانى نيست ] ( 8 ) سيستانى : [ پايان مورد پنجم ] مكارم : همچنين اگر بعد از تحقيق شك يا گمان كند كه صبح شده است ، ولى اگر بعد از تحقيق يقين كند صبح نشده و چيزى بخورد بعد معلوم شود صبح بوده قضا واجب نيست . [ پايان مورد پنجم ] ( 9 ) فاضل : بعد از تحقيق يقين كند . . ( 10 ) [ قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام : خوئى ، گلپايگانى ، صافى و تبريزى نيست ] ( 11 ) اراكى : اما اگر . . فاضل : و اگر . . ( 12 ) گلپايگانى ، صافى : يا ظن پيدا كند به آن كه صبح نشده . . ( 13 ) اراكى : قضا واجب است . .
خوئى ، تبريزى : بايد قضاى روزهء آن روز را به جا آورد . .
گلپايگانى ، صافى : احتياط واجب آن است كه قضاى روزهء آن روز را به جا آورد . .
فاضل : بنا بر احتياط واجب قضاى آن روز را به جا آورد . .
[ مورد پنجم در رساله آيت الله زنجانى نيست ] ( 14 ) مكارم : و هنوز وقت باقى است . . ( 15 ) مكارم : در اينجا نيز قضا لازم است . . ( 16 ) سيستانى : و خود هم تحقيق نكند . .
زنجانى : انسان به گفتهء او اطمينان نكند ، يا خيال كند كه شوخى مىكند . . ( 17 ) خوئى ، گلپايگانى ، فاضل ، صافى ، تبريزى ، نورى : آن كه كور و مانند آن به گفتهء كسى ديگر افطار كند . .
سيستانى : آن كه به گفتهء كس ديگرى كه گفتهء او شرعاً برايش حجت است يا او به اشتباه معتقد باشد كه خبر او حجت است افطار كند . . ( 18 ) فاضل : و اگر به گفتهء آدم دروغ گو افطار كند كفاره هم واجب مىشود . .
[ مورد هشتم در رساله آيت الله زنجانى نيست ] ( 19 ) سيستانى : آن كه يقين يا اطمينان كند . . ( 20 ) مكارم : [ پايان مورد نهم ] گلپايگانى ، صافى : و اگر شك داشته باشد كه مغرب شده و افطار كند و معلوم شود مغرب نبوده كفاره هم واجب است . . ( 21 ) سيستانى : هواى ابرى و مانند آن . . ( 22 ) سيستانى : وجوب قضا در اين صورت بنا بر احتياط است . .
[ مورد نهم در رساله آيت الله زنجانى نيست ]

940