( 2 ) گلپايگانى ، صافى : بدون تأخير نيّت كند . . ( 3 ) سيستانى : و اگر بعد از ظهر يادش بيايد ، احتياطى را كه در روزهء ماه رمضان گفته شد ، مراعات نمايد .
زنجانى : مسأله كسى كه قضاى روزهء ماه رمضان خودش يا روزهء نذرى خودش بر عهده‌اش مىباشد ؛ وقت آن وسعت داشته باشد يا تنگ باشد ، اگر در اثناء روز حتى بعد از ظهر نيت كند روزه‌اش صحيح است ، هر چند احتياط مستحب آن است كه اگر وقت اينها وسعت داشته باشد تا قبل از ظهر نيت كند و اگر وقت تنگ باشد قبل از طلوع فجر نيت كند و در غير اين صورت به آن روزه اكتفا نكند ؛ بلى در صورتى كه نذر كرده كه روزه‌اى بگيرد كه از اول طلوع فجر نيت آن را دارد ، نمىتواند در اثناء روز نيت نمايد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1565 اگر براى روزهء واجب غير معينى مثل روزهء كفاره عمداً تا نزديك ظهر نيت نكند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1565 اگر براى روزهء واجب غير معينى مثل روزهء كفاره عمداً تا نزديك ظهر نيت نكند ( 1 ) اشكال ندارد ، بلكه اگر پيش از نيت تصميم داشته باشد كه روزه نگيرد ، يا ترديد داشته باشد كه بگيرد يا نه ( 2 ) ، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد و پيش از ظهر نيت كند ، روزهء او صحيح است . اين مسأله در رسالهء آيات عظام : فاضل و بهجت نيست ( 1 ) گلپايگانى ، صافى : اگر براى روزه‌اى كه واجب است و روز آن معين نيست مثل روزهء كفّاره ، عمداً تا ظهر نيت نكند . . ( 2 ) مكارم : هر گاه روزهء واجب غير معيّن بر ذمّه دارد ( مانند روزهء قضاى ماه رمضان يا روزهء كفّاره ) وقت نيّت آن تا ظهر باقى است ، يعنى . .
زنجانى : مسأله كسى كه روزهء واجب ديگرى بر عهدهء اوست ؛ وقت آن وسعت داشته باشد يا تنگ باشد ، مانند روزهء كفاره و روزهء بدل قربانى حجّ و همچنين كسى كه روزهء نيابى به جا مىآورد ، بايد قبل از طلوع فجر نيت كند و اگر در اثر غفلت نيز تا طلوع فجر نيت نكرد ، به روزهء آن روز اكتفاء نكند ؛ هر چند احتياط استحبابى اين است كه اگر وقت آن تنگ باشد قبل از ظهر نيت روزه كرده ، روزهء آن روز را نيز بگيرد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1566 اگر در ماه رمضان ، پيش از ظهر كافر مسلمان شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 1566 اگر در ماه رمضان ، پيش از ظهر كافر مسلمان شود ( 1 ) و از اذان صبح تا آن وقت كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد نمىتواند روزه بگيرد و قضا هم ندارد ( 2 ) . ( 1 ) خوئى ، تبريزى : بنا بر احتياط واجب بايد نيّت روزه كند و روزه را تمام نمايد و اگر آن روز را روزه نگيرد ، قضاى آن را به جا آورد .
گلپايگانى ، صافى : روزه بر او واجب نيست اگر چه از اذان صبح تا آن وقت كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد ؛ بلى ، بعد از اسلام تا غروب از چيزهائى كه روزه دار بايد از آنها خوددارى نمايد ، خوب است خوددارى كند .
بهجت : بنا بر احتياط مستحب بايد نيّت روزه كند و روزه را تمام نمايد .
مكارم : چنانچه تا آن وقت كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده ، بنا بر احتياط واجب روزه بگيرد و قضا هم ندارد .

887